سوالات امتحان نهایی درس عربی رشته علوم تجربی دی ماه ۱۳۹۹

«باسمه تعالی»

سوالات امتحان نهایی درس: عربی، زبان قرآن ۳

رشته: ریاضی فیزیک – علوم تجربی

ساعت شروع: ۱۰ صبح

تاریخ امتحان: ۱۳۹۹/۱۰/۲۹

پایه دوازدهم دوره دوم متوسطه

مدت امتحان: ۸۰ دقیقه

تعداد صفحه: ۳

دانش‌آموزان روزانه، بزرگسال و داوطلبان آزاد سراسر کشور در نوبت دی ماه سال ۱۳۹۹

مرکز سنجش و پایش کیفیت آموزشی

۱- تَرْجِمِ الکَلِماتِ الّتی تَحتها خطٌّ: (۱)

الف) إِنَّ الغَضَبَ مَفسَدَهٌ.

ب) تَمُرُّ أمامی ذِکرَیاتی.

ج) سُقوطُ الْفِراخِ مَشْهَدٌ مُرْعِبٌ.

د) أنَّه مِنْ کبِارِ أهلِ الشّامِ.

الف) مایه تباهی (ص ۱۲)

ب) می‌گذرد (ص ۱۸)

ج) ترسناک (ص ۴۵)

د) بزرگان (ص ۵۰)

۲- عَیِّن المُتَضادَّ و المُتَرادِفَ: «اِختِفاء / واثِق / ظُهور / سُهولَه / مُطمَئن / جَبَل» (۰/۵)

الف) (…………………… = ……………………)

ب) (…………………… ≠ ……………………)

الف) واثِق = مُطمَئن

ب) اِختِفاء≠ ظُهور (ص ۶۴)

۳- الف) عَیِّن الکَلَمَه الغَریبَه: (۰/۲۵)

الف- الکِساء

ب- الثوب

ج- اللِباس

د- التُّراب

التُّراب (ص ۶۴)

ب) اُﮐﺘﺐ ﺟﻤﻊ الکلمه: (۰/۲۵) القِمَّه: …………………….

القِمَم (ص ۲۱)

۴- تَرجِم الآیاتِ إلی الفارسیَّه:

الف) «نُزِّلَ الْمَلائِکَهُ تَنْزِیلاً» (۰/۵)

فرشتگان قطعاً فرود آورده شدند. (ص ۵۷)

ب) «فَهَٰذَا یَوْمُ الْبَعْثِ وَلَٰکِنَّکُمْ کُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ» (۰/۵)

این روز رستاخیز است ولی شما نمی‌دانستید. (ص ۷)

ج) «مَا الْحَیاهُ الدُّنْیا إِلَّا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ» (۰/۵)

زندگی دنیا جز بازیچه و سرگرمی نیست. (زندگی دنیا فقط بازیچه و سرگرمی است) (ص ۴۱)

د) «فَسَجَدَ الْمَلائِکَهُ کُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ إِلَّا إِبْلِیسَ اسْتَکْبَرَ وَ کانَ مِنَ الْکافِرِینَ» (۰/۷۵)

پس همه فرشتگان با هم سجده کردند جز ابلیس که تکبر ورزید و از کافران شد. (ص ۳۹)

۵- تَرجِم العبارات إلی الفارسیَّه:

الف) تَجْتَهِدُ الْأُمُّ لِترَبیهِ أَوْلادِها إجْتِهاداً بالِغاً. (۰/۵)

مادر برای تربیت فرزندانش بسیار تلاش می‌کند. (ص ۵۴)

ب) أجاب المدیرُ: لا طالِبَ هنا. (۰/۵)

مدیر پاسخ داد: هیچ دانش‌آموزی این‌جا نیست. (ص ۱۵)

ج) یُشَجِّعُ الْمُتَفَرِّجونَ فَریقَهُمُ الْفائِزَ فَرِحینَ. (۰/۵)

تماشاگران تیم برنده‌شان را با خوشحالی تشویق می‌کنند. (ص ۲۳)

د) إنَّها تُطلِقُ قَطَراتِ الماءِ مُتَتالیَهً مِن فَمِها إلَی الهَواءِ بِقُوَّهٍ تُشبِهُ إطلاقَ السَّهمِ. (۰/۷۵)

او قطره‌های آب را پی‌درپی با قدرتی شبیه پرتاب تیر از دهانش به‌ طرف هوا رها می‌کند. (ص ۳۰)

هـ) أَعتَقِدُ أَنَّ الْفِکْرَهَ الْواحِدَهَ إذا طَرَحَها أَلْفُ کاتِبٍ، أَصْبَحَتْ أَلْفَ فِکْرَهٍ. (۰/۷۵)

من معتقدم که یک اندیشه را اگر هزار نویسنده مطرح کنند، هزار اندیشه می‌شود. (ص ۳۵)

و) عِندَما تَکْبُرُ فِراخُهُ، یُریدُ مِنها أَنْ تَقْفِزَ مِنْ عُشِّهَا الْمُرْتَفِعِ. (۰/۷۵)

هنگامی ‌که جوجه‌هایش بزرگ می‌شوند، از آن‌ها می‌خواهد که از لانه بلندشان بپرند. (ص ۴۵)

ز) وَ لَیْسَ قَوْلُکَ: مَنْ هٰذا؟ بِضائِرِهِ اَلْعُرْبُ تَعْرِفُ مَنْ أَنْکَرْتَ وَ الْعَجمُ. (۰/۷۵)

و این گفته تو که «این کیست؟» زیان رساننده بدو نیست. عرب و غیر عرب کسی را که تو انکار کردی می‌شناسند. (ص ۵۱)

ح) بَدأ القومُ یَتَهامَسُونَ: «إنَّ الصَّنمَ لا یَتَکَلَّمُ وَ یَقصدُ إبراهیمُ الإستهزاءَ بأصنامِنا. (۰/۷۵)

مردم شروع به پچ‌پچ کردند: قطعاً بت سخن نمی‌گوید و ابراهیم قصد مسخره کردن بت‌های ما را دارد. (ص ۳)

۶- إنتَخب الصَّحیحَ فی التَّرجمهَ: (۰/۵)

الف) عِندَما یَتَأَکَّدُ الطّائِرُ مِنْ خِداعِ الْعَدوِّ وَ إِنقاذِ فِراخِهِ، یَطیرُ.

۱- هنگامی که این پرنده از فریب دشمن و نجات جوجه‌هایش مطمئن می‌شود، پرواز می‌کند.

۲- هنگامی که این پرنده از فریب دشمنان و نجات زندگی جوجه‌هایش مطمئن می‌شود، پرواز می‌کند.

ب) فی یَوْمٍ مِنَ الْأَیّامِ جاءَ بِهِ أَبوهُ إلیٰ أَمیرِ الْمُؤمِنینَ علیٍّ (ع).

۱- در روزی از روزها با پدرش نزد امیر المومنین علی (ع) آمد.

۲- در روزی از روزها پدرش او را نزد امیر المومنین علی (ع) آورد.

الف) ۱- (ص ۱۵)

ب) ۲- (ص ۵۰)

۷- کَمِّل الفَراغاتِ فی التَّرجمهِ الفارسیَّه: (۱)

الف) سَأَلَ عارِفٌ والِدَهُ مُتَعَجِّباً: یا أَبی، لِمَ تَبْکی؟

عارف از پدرش ………………….. پرسید: ای پدر، چرا …………………..؟

با تعجب، گریه می‌کنی؟ (ص ۱۸)

ب) قَد یَذکُرُ الأُستاذُ تَلامیذَهُ القُدَماءَ.

استاد شاگردان ………………….. اش را ………………….. .

قدیمی، گاهی به یاد می‌آورد (ص ۲۹)

۸- تَرجِم ألافعالَ و الکلمات التّالیه: (۲/۵)

الف) تَقَرَّبَ (نزدیک شد)

۱) لَن یَتَقَرَّبَ

۲) لا تَتَقَرَّبوا

۳) کانَ یَتَقَرَّبُ

۱- نزدیک نخواهد شد (هرگز نزدیک نمی‌شود‌)

۲- نزدیک نشوید

۳- نزدیک می‌شد (ص ۶۰)

ب) أرسَلَ (فرستاد)

۱) ما أرسَلَ

۲) أَرسِلْ

۳) لِیُرسِلْ

۱- نفرستاد

۲- بفرست

۳- باید بفرستد (ص ۴۶)

ج) خَلَقَ (آفرید)

۱) خُلِقَ

۲) یَخلُقونَ

۱- آفریده شد

۲- می‌آفرینند (ص ۲۴)

د) غَفَرَ (آمرزید)

۱) المَغفور

۲) الغَفّار

۱- آمرزیده شد

۲- بسیار آمرزنده (ص ۱۳)

۹- الف) إبحَث عَنِ الأسماءِ التّالیه فی الجُمَل: (۱/۵)

(۱: اسمَ الفاعِل ۲: اسمَ المَفعول ۳: اسمَ التَّفضیلِ ۴: اِسم المکان)

شاهَدَ جَماعَهً أمامَ مَسجِدِ القَریهِ – عندما یری حَیوَاناً مُفْتَرِساً قُربَ عُشِّهِ، یَتَظاهَرُ بِأَنَّ جَناحَهُ مَکْسورٌ – إنَّها مِن أغرَبِ الأسماکِ

۱) اسم الفاعِل: مُفْتَرِساً

۲) اسم المَفعول: مَکْسورٌ (ص ۱۵)

۳) اِسم التَّفضیلِ: أغرَبِ (ص ۳۰)

۴) اسمَ المکان: مَسجِدِ (ص ص ۲۵)

ب) تَرجِم الکلمات اللّتی تَحتَها خطٌّ:

۱: أکبَرُ الحُمقِ الإغراقُ فی المَدحِ و الذَّمِّ.

۲: أَضافَ إلَی الْمَکتَبِهِ الْعَربیَّهِ مِئَهَ کِتابٍ.

۱) بزرگ‌ترین (ص ۴۸)

۲) کتابخانه (ص ۳۶)

۱۰- عیِّن الجُملهَ الّتی فیها أُسلوبُ الحَصرِ: (۰/۲۵)

الف) حضَر الزُّمَلاءُ فی صالَهِ الِامْتِحانِ إلّا کاظماً.

ب) ما شاهَدتُ فی المَکتَبَهِ إلّا کاظماً.

ب (ص ۴۰)

۱۱- میِّز فی العِباراتِ: «۱: المفعول المطلق – ۲: نوعه – ۳: الحال – ۴: المستثنی – ۵: المستثنی منه» (۱/۲۵)

اِشْتَرَیْتُ الْفواکِهَهَ إلّا أَناناسَ – خافَ هِشامٌ مِنْ أَنْ یَرْغَبوا فیهِ رَغبَهَ الْمُحِبّینَ – رَأَیْتُ الْوَلَدَ مَسْروراً.

۱) رَغبَهَ

۲) نوعی (ص ۵۰)

۳) مَسروراً (ص ۲۲)

۴) أَناناسَ

۵) الْفواکِهَهَ (ص ۴۱)

۱۲- عَیِّن المحلّ الإعرابیّ لِلکلماتِ اللّتی تَحتَها خطٌّ: (۱)

الف) لاَ یَرْحَمُ اللَّهُ مَنْ لاَ یَرْحَمُ النَّاسَ.

ب) وَقفَ المُهنَدِسُ الشّابُّ فِی المَصْنعِ مُبْتَسِماً.

الف) فاعل – مفعول (ص ۹)

ب) صفت – حال (ص ۲۳)

۱۳- عیِّن الصَّحیحَ لِلفِراغِ: (عَلَم – یَرخُصُ – کَأنَّ – المُعَطَّلَه – لَیتَ – یَستَطیعُ) (کلمتانِ زائدتان) (۱)

الف) تَمَنَّی المُزارِعُ: ………….. الْمَطَرَ ینزِلُ کَثیراً.

لَیتَ (ص ۱۵)

ب) ………….. صِفَهٌ لِجِهازٍ أَو آلَهٍ بِحاجَهٍ إلَی التَّصلیحِ

المُعَطَّلَه (ص ۲۷)

ج) کلُّ شیءٍ ………….. إذا کَثُرَ إلّا الأدبِ.

یَرخُصُ (ص ۳۹)

د) رَفَعَتِ الْفائِزِهُ الْأُولَی فِی الْمُباراهِ ………….. إیران.

عَلَم (ص ۶۰)

۱۴- عیِّن الصَّحیحَ و الخَطأَ حَسَب الحَقیقَه و الواقع: (۱)

الف) الصُّحُفی هُوَ الَّذی یَکْتُبُ مَقالاتٍ فِی الصُّحُفِ.

ب) الصَّنَمُ تِمْثالٌ مِن حَجَرٍ أَوْ خَشَبٍ یُعْبَدُ مِنْ دونِ اللهِ.

ج) مَکانُ وُقوفِ السیّاراتِ وَ الْحافِلاتِ ﻳُﺴَﻤّﯽ الجرّاره.

د) أَعْلَی الْجَبَلِ وَ رَأْسُهُ ﻳُﺴَﻤّﯽ الخیام.

الف) صحیح (ص ۴۲)

ب) صحیح (ص ۱۰)

ج) خطأ (ص ۲۵)

د) خطأ (ص ۲۷)

۱۵- عیِّن الصَّحیحَ فی التَّحلیل الصَّرفی و المَحَلِّ الإعرابی: عَدُوٌّ عَاقِلٌ خَیْرٌ مِنْ صَدِیقٍ جَاهِلٍ. (۰/۵)

الف) عَدُوٌّ:

۱- اسم، جمعُ تکسیرٍ، نکره / فاعل

۲- اسم، مفردٌ، مُذکّرٌ، نکره / مبتدا

ب) جَاهِلٍ:

۱- اسمُ فاعلٍ، مفردٌ، مُذکّرٌ، نکره / صفت

۲- اسمُ مُبالغهٍ، مفردٌ، مُذکّرٌ، نکره / مضافٌ الیه

الف) ۲-

ب) ۱- (ص ۴۷)

(جمع: ۲۰)

«موفق و سربلند باشید.»