پروانه مونارک: پروانه ملکه: پروانه سلطان: Monarch butterfly

پروانه‌های مونارکی که زمستان را در کوه‌های مرکزی مکزیک می‌گذرانند، آخرین نسل چرخه ای هستند که هر سال از نو آغاز می‌شود. بیشتر پروانه‌ها در این نسل آخر زندگی خود را در شمال ایالات متحده یا جنوب کانادا آغاز می‌کنند و سپس هزاران کیلومتر به قله‌هایی مهاجرت می‌کنند که نه آنها و نه والدینشان (و احتمالاً پدربزرگ و مادربزرگشان) تا به حال ندیده‌اند. پس از گذراندن چند ماه در مکزیک، از ماه مارس به شمال بازمی‌گردند و با تخم‌گذاری در شمال مکزیک و جنوب ایالات متحده، چرخه را دوباره شروع می‌کنند. زندگی والدین، پدربزرگ و مادربزرگ و پدربزرگ و مادربزرگ آنها بسیار متفاوت است. این پروانه‌های مونارک تابستانی تنها حدود یک ماه در بزرگسالی زندگی می‌کنند و زمانی که تنها چند روز از عمرشان می‌گذرد شروع به تخم گذاری می‌کنند.

در بیشتر سال ها، تعداد کل پروانه‌های مونارک احتمالاً با هر نسل افزایش می‌یابد. از آنجایی که نسل زمستان قبل از تولیدمثل باید برای مدت طولانی زندگی کند، کل جمعیت کاهش می‌یابد زیرا برخی از این افراد در طول مهاجرت پاییزی و دوره زمستان گذرانی می‌میرند. سپس جمعیت در طول بهار و تابستان افزایش می‌یابد.

جدول ۱: خلاصه چرخه زندگی سالانه Monarch

*ماه هایی که در طی آن هر نسل وجود دارد. 

اطلاعات مربوط به مهاجرت پروانه مونارک از مقالات SB Malcolm، BJ Cockrell، و LP Brower و از داده های جمع آوری شده توسط  وب سایت Journey North گرفته شده  است.

نسل ۱

پروانه‌های مونارک در نسل ۱ فرزندان پروانه‌های مونارکی هستند که زمستان گذرانی می‌کنند. آنها از اواخر مارس تا آوریل در جنوب ایالات متحده و شمال مکزیک گذاشته می‌شوند و در بزرگسالی به شمال پرواز می‌کنند. آنها دچار دیاپوز تولید مثل نمی‌شوند.

خلاصه چرخه زندگی

اولین نسل پروانه مونارک سال زمانی آغاز می‌شود که ماده هایی که زمستان را در مکزیک گذرانده اند در شمال مکزیک و جنوب ایالات متحده از اواخر ماه مارس تخم می‌گذارند. آخرین تخم ها در اواخر آوریل یا اوایل اردیبهشت، دورتر از شمال، گذاشته می‌شوند. از آنجایی که اغلب زمانی که لاروهای نسل ۱ در حال رشد هستند خنک است، ممکن است تا ۴۰ یا ۵۰ روز یا حتی بیشتر طول بکشد تا آنها از تخم به بالغ تبدیل شوند.

نسل ۱ بزرگسالان از اواخر آوریل تا اوایل ژوئن ظاهر می‌شوند. آنها جفت می‌شوند و حدود چهار روز پس از ظهور شروع به تخم گذاری می‌کنند و به سفر شمال که والدینشان شروع کرده بودند ادامه می‌دهند و در طول مسیر تخم گذاری می‌کنند. آنها شروع به ورود به شمال ایالات متحده و جنوب کانادا در اواخر ماه مه می‌کنند.مانند همه پروانه‌های مونارک، این نسل زندگی خود را از گیاهان در جنس Asclepias آغاز می‌کند، اینها گونه هایی از علف های شیر هستند. مهمترین گیاهان میزبان برای پروانه‌های مونارک نسل ۱ در جنوب ایالات متحده، Asclepias oenotheroides، A. viridis و A. asperula هستند.

نسل ۲

پروانه‌های مونارک در نسل ۲ نوه های پروانه‌های مونارک زمستان گذران هستند. آنها از اواخر آوریل تا ژوئن در بیشتر مناطق شرقی آمریکای شمالی گذاشته می‌شوند. آنها دچار دیاپوز تولیدمثل نمی‌شوند. 

خلاصه چرخه زندگی

لاروهای نسل ۲ به طور گسترده در سراسر شرق ایالات متحده پراکنده هستند، ابتدا در جنوب در اوایل ماه مه و در شمال در اواسط تا اواخر ماه مه ظاهر می‌شوند. تخم هایی که به نسل ۲ تبدیل می‌شوند ممکن است تا اواخر جولای در شمال گذاشته شوند. این لاروها گونه های علف شیر را نیز می‌خورند. تعدادی از گونه‌های اصلی که آنها استفاده می‌کنند عبارتند از A. syriaca (علف شیر معمولی)، A. incarnata (شیره‌ی باتلاقی)، و A. tuberosa (علف شیر پروانه‌ای). نسل ۲ بالغین در ژوئن و ژوئیه ظاهر می‌شوند و بلافاصله پس از ظهور جفت می‌شوند و تخم می‌گذارند. اکثر کسانی که زندگی خود را از جنوب آغاز می‌کنند، در بزرگسالی به شمال می‌روند، زیرا تابستان های جنوبی برای فرزندان آنها بسیار گرم و خشک است. آنهایی که دورتر از شمال قرار می‌گیرند احتمالاً دورتر حرکت نمی‌کنند و می‌توانند تمام انرژی خود را برای تولید هر چه بیشتر فرزندان استفاده کنند.

نسل ۳ و ۴

پروانه‌های مونارک در نسل های ۳ و ۴، نوه های پروانه‌های مونارک زمستان گذران هستند. آنها در سراسر بخش شمالی دامنه پروانه‌های مونارک مهاجر شرقی از اواخر ماه مه تا ژوئیه (نسل ۳) و اواخر ژوئن تا اوت (نسل ۴) گذاشته می‌شوند. برخی از افراد نسل ۳ به اندازه کافی زود ظهور می‌کنند تا در قسمت شمالی محدوده تولید مثل خود یا پس از حرکت به سمت جنوب تولید مثل کنند (نقشه توزیع نابالغ را ببینید). با این حال، افراد نسل ۳ که اواخر ماه اوت ظاهر می‌شوند، مانند اکثر افراد نسل ۴، دچار دیاپوز شده و به مکزیک مهاجرت می‌کنند.

خلاصه چرخه زندگی

تخم های نسل ۳ و ۴ پروانه مونارک در سراسر بخش شمالی محدوده خود در ماه های ژوئیه و اوت می‌گذارند. برخی از بزرگسالان در اواخر جولای و آگوست به سمت جنوب حرکت می‌کنند و ممکن است تا اواخر اکتبر در قسمت جنوبی ایالات متحده تخم بگذارند.برخی از پروانه‌های مونارک نسل ۳ به اندازه کافی زود ظهور می‌کنند تا نسل تابستانی دیگری تولید کنند. اما آنهایی که بعداً ظاهر می‌شوند از دو جهت مهم با سایر پروانه‌های مونارک متفاوت هستند. اول، آنها به و از سایت های زمستان گذرانی در مکزیک مهاجرت می‌کنند. دوم، آنها بلافاصله پس از ظهور تکثیر نمی‌شوند. در پاسخ به کاهش دما، کوتاه شدن طول روز در پایان تابستان و پیری علف‌های شیر، اندام‌های تولید مثلی آن‌ها در حالت نابالغ باقی می‌مانند. آنها به جای جفت گیری و تخم گذاری، وقت خود را صرف نوشیدن شهد و جمع شدن با هم در اتاق های شبانه می‌کنند تا برای سفر طولانی خود به جنوب آماده شوند. به این بلوغ تاخیری دیاپوز می‌گویند. اکثر پروانه‌های مونارک تا بهار آینده در این وضعیت باقی می‌مانند، زمانی که آنها شروع به جفت گیری در مستعمرات زمستان گذران می‌کنند. با این حال، اگر علف شیر در تمام طول سال وجود داشته باشد، (Asclepias curassavica)، پروانه‌های مونارک ممکن است از نظر تولید مثلی فعال شوند یا به طور کامل وارد دیاپوز نشوند و روی علف شیر تخم بگذارند. لاروهای زمستانی که از علف های شیر گرمسیری تغذیه می‌کنند با تهدیدات متعددی روبرو هستند، از جمله احتمال آلوده شدن به انگل های Ophryocystis elektroscirrha (OE) که برای پروانه‌های مونارک مضر است. در ماه های سپتامبر، اکتبر و اوایل نوامبر، بزرگسالان مهاجر به مکان های زمستان گذرانی در مرکز مکزیک پرواز می‌کنند، جایی که از نوامبر تا مارس در آنجا باقی می‌مانند. در ماه مارس، آنها شروع به سفر به شمال می‌کنند و تخم هایی را می‌گذارند که در طول مسیر به نسل جدید ۱ تبدیل می‌شوند.