چگونه کلسترول خوب ممکن است به کاهش خطر ابتلا به آلزایمر کمک کند

دکتر حسین یاسین، دانشیار پزشکی و مغز و اعصاب در دانشکده پزشکی کک USC، و تیمش، برای تحقیقات‌شان ۱۸۰ بزرگسال سالم ۶۰ ساله و بالاتر با میانگین سنی کمتر از ۷۷ سال را انتخاب کردند. 

به منظور شمارش و اندازه گیری اندازه ذرات HDL در پلاسمای خون و مایع مغزی نخاعی شرکت کنندگان در مطالعه، آنها از تکنیکی به نام تحرک یون استفاده کردند.

علاوه بر این، از گروه بزرگتر، ۱۴۱ نفر نیز در مجموعه ای از تست های شناختی شرکت کردند.

سپس تیم نتایج را تجزیه و تحلیل کرد.

یاسین گفت: «افراد با سطوح بیشتری از ذرات کوچک HDL در مغز در تست‌های شناختی بهتر عمل کردند و پلاک‌های آمیلوئید کمتری داشتند.

این تأثیر صرف نظر از سن، سطح تحصیلات، جنس یا ناقل ژن APOE4 وجود داشت که قبلاً با خطر بالاتر ابتلا به بیماری آلزایمر مرتبط بود.

یاسین به هلث‌لاین گفت: این ارتباط در افرادی که هیچ اختلال شناختی نداشتند حتی قوی‌تر بود، اگرچه این تأثیر زمانی که افراد دچار اختلال شناختی شده بودند کمتر بود.

تعداد بیشتری از ذرات کوچک HDL نیز با سطوح بالاتر پپتید به نام آمیلوئید-بتا ۴۲ همراه بود.

آمیلوئید بتا ۴۲ می تواند به بیماری آلزایمر کمک کند که به طور نامناسب تا شود و به آن اجازه دهد به سلول های مغز بچسبد و پلاک ایجاد کند.

به گفته دکتر Paul E. Schulz ، متخصص مغز و اعصاب از UTHealth Houston و Memorial Hermann-Texas، تعداد این پلاک ها به مرور زمان افزایش می یابد و پروتئین دیگری به نام پروتئین تاو نیز شروع به رسوب می کند.

در نهایت، احتمالاً به عنوان واکنشی به پلاک‌های آمیلوئید و رسوب پروتئین تاو، التهاب رخ می‌دهد.

شولز توضیح داد که با گذشت زمان، سلول های مغز به آرامی می میرند.

این منجر به علائم بیماری آلزایمر از جمله از دست دادن حافظه، قضاوت ضعیف، و تغییرات خلق و خو و شخصیت، در نهایت به اوج خود می رسد که فرد قادر به تشخیص یا تعامل با افراد دیگر نیست.

با این حال، به گفته نویسندگان مطالعه، زمانی که آمیلوئید بتا ۴۲ در مغز و مایع نخاعی در گردش است، می تواند خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهد.

یاسین گفت مطالعه آنها قابل توجه بود زیرا این اولین بار بود که اندازه گیری ذرات کوچک HDL در مغز با بهبود عملکرد شناختی مرتبط بود.

او معتقد است که این ذرات ممکن است در پاکسازی پپتیدهایی که پلاک های آمیلوئیدی را تشکیل می دهند، دخیل باشند.

پیامدهای پیشگیری از بیماری آلزایمر

یاسین گفت که نتیجه یافته‌های آنها این است که مکانیسم‌هایی که تشکیل HDL کوچک را در مغز ترویج می‌کنند می‌توانند در پیشگیری از بیماری آلزایمر نقش داشته باشند.

یاسین گفت: «اکنون که هدف خوبی برای نظارت داریم، می‌توانیم دریابیم که چه مداخلاتی (رژیم غذایی، ورزش و داروها) HDL کوچک مغز را افزایش می‌دهند، با این امید که این امر به محافظت از مغز ما تبدیل شود.

شولز هشدار می دهد، با این حال، این مطالعه یک تلاش اولیه است که نیاز به بررسی بیشتر دارد.

شولز گفت: «این [مطالعه] به ما می‌گوید که با داستان متابولیسم چربی مغز همراه باشیم». با کشف ترکیبات بیشتری که تأثیر مثبتی بر این سیستم دارند، ممکن است بتوانیم خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را به میزان قابل توجهی کاهش دهیم.»

شولز گفت که در حال حاضر تعدادی از داروها با استفاده از مدل‌های موش تحت مطالعه بوده‌اند که به نظر می‌رسد منجر به رسوبات آمیلوئید کمتر و بهبود عملکرد شناختی می‌شوند.

او توضیح داد: «اگر بتوانیم فعالیت «حامل‌های چربی خوب» مانند HDL را افزایش دهیم و فعالیت «ناقل‌های بد» را کاهش دهیم، می‌توانیم سلامت مغز و محافظت بهتری در برابر بیماری آلزایمر ایجاد کنیم.

شولز با توصیف بیماری آلزایمر به عنوان “شاید بدترین بیماری موجود” گفت: “این باعث می شود همه ما که در مورد بیماری آلزایمر مطالعه می کنیم، به شدت روی آن کار کنیم تا درمان های بهتری برای این بیماری بد ایجاد کنیم.”