چگونه ام اس بر زنان تأثیر میگذارد: ۵ نکته که باید بدانید
بررسی اجمالی
ام اس در زنان بسیار بیشتر از مردان است. طبق گزارش انجمن ملی مالتیپل اسکلروزیس، زنان حداقل دو تا سه برابر بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند. برخی مطالعات نشان می دهد که این شکاف حتی بزرگتر است.
ام اس می تواند زنان و مردان را به طرق مختلف تحت تاثیر قرار دهد. چند لحظه وقت بگذارید و در مورد برخی از تفاوت های کلیدی یاد بگیرید.
این وضعیت با سرعتهای مختلفی ایجاد میشود
اگرچه زنان بیشتر در معرض ابتلا به ام اس هستند، اما این بیماری با سرعت بیشتری پیشرفت می کند و در مردان شدیدتر می شود.
بر اساس خلاصه ای از تحقیقات منتشر شده در سال 2015، زنان مبتلا به ام اس نسبت به مردان کاهش شناختی آهسته تری را تجربه می کنند. آنها همچنین نرخ بقای بالاتری دارند.
تأثیرات متفاوتی بر خلق و خو و کیفیت زندگی دارد
یک بررسی اخیر نشان داد که در مقایسه با مردان مبتلا به ام اس، زنان مبتلا به این بیماری ممکن است کمتر دچار افسردگی یا بی تفاوتی شوند. از سوی دیگر، زنان ممکن است بیشتر به اضطراب مبتلا شوند.
ام اس می تواند بر کیفیت زندگی زنان و مردان تأثیر منفی بگذارد. اما برخی تحقیقات نشان می دهد که در میان افراد مبتلا به این بیماری، زنان تمایل دارند کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی بالاتری را گزارش کنند. این نشان میدهد که زنان ممکن است در سازگاری ذهنی و عاطفی با شرایط مزیتی داشته باشند.
ممکن است به طرق مختلف بر روابط جنسی تأثیر بگذارد
ام اس به دلیل تاثیرات فیزیکی، روانی و اجتماعی می تواند بر زندگی جنسی افراد تاثیر بگذارد. برای مردان و زنان مبتلا به این بیماری معمول است که چالش های مربوط به رابطه جنسی را گزارش کنند. اما تفاوت هایی وجود دارد.
زنان مبتلا به ام اس در مقایسه با مردان بیشتر احتمال دارد که کاهش میل یا علاقه جنسی را گزارش کنند. در مقایسه، مردان ممکن است بیشتر در مورد توانایی خود در جلب رضایت شریک جنسی نگران باشند.
در یک نظرسنجی بین المللی که در سال 2016 منتشر شد، تقریباً 30 درصد از مردان و 42 درصد از زنان مبتلا به ام اس گزارش دادند که عدم علاقه جنسی برای آنها مشکل ساز است. تقریباً 30 درصد از مردان و 36 درصد از زنان گفتند که رسیدن به ارگاسم یک مشکل است. و حدود 29 درصد از مردان و 20 درصد از زنان گفتند که رضایت شریک جنسی یک مسئله است.
زنان و مردان ممکن است عادات خود مدیریتی متفاوتی داشته باشند
برای کاهش خطر ناتوانی و ارتقای کیفیت زندگی، برای افراد مبتلا به ام اس مهم است که خود مدیریتی خوب انجام دهند. این بدان معناست که داروها را طبق تجویز مصرف کنید، استراتژیهایی برای خودمراقبتی ایجاد کنید، شبکههای حمایت اجتماعی قوی داشته باشید، و رویکردی پیشگیرانه برای یادگیری و مدیریت این بیماری اتخاذ کنید.
برخی تحقیقات نشان می دهد که ممکن است تفاوت هایی در نحوه مدیریت خود مردان و زنان ام اس وجود داشته باشد. به عنوان مثال، یک مطالعه در سال 2015 نشان داد که زنان به طور قابل توجهی نمرات خود مدیریتی بالاتری نسبت به مردان کسب کردند. از سوی دیگر، یک مطالعه در سال 2017 نشان داد که زنان کمتر از مردان از برنامه های درمانی تجویز شده خود پیروی می کنند.
بارداری می تواند تفاوت ایجاد کند
بارداری می تواند اثرات قابل توجهی بر ام اس داشته باشد. هنگامی که زنان در سه ماهه دوم و سوم بارداری هستند، کمتر احتمال دارد که عود را تجربه کنند. پس از زایمان، خطر عود مجدد به طور قابل توجهی افزایش می یابد.
طبق بررسی اخیر ، تا یک سوم زنان ممکن است در عرض سه ماه پس از زایمان عود کنند. در عرض سه تا شش ماه پس از زایمان، خطر عود آنها به سطح قبل از بارداری کاهش می یابد.
اگر یک زن در طول بارداری عود را تجربه کند، مدیریت آن می تواند چالش برانگیز باشد. بسیاری از داروهایی که برای درمان علائم ام اس استفاده می شوند، برای زنان باردار یا شیرده ایمن در نظر گرفته نمی شوند. به همین ترتیب، هیچ یک از درمانهای اصلاحکننده بیماری (DMTs) که برای کند کردن پیشرفت بیماری استفاده میشوند، برای استفاده در دوران بارداری یا شیردهی تایید نشدهاند.
بارداری می تواند به طور بالقوه علائم خاصی از ام اس را تشدید کند. به عنوان مثال، اگر زنی مشکلات تعادلی داشته باشد، ممکن است با افزایش وزن بدتر شود. اگر او در کنترل مثانه یا روده خود مشکل دارد، فشار بارداری ممکن است خطر بی اختیاری را در او افزایش دهد. همچنین خستگی در دوران بارداری افزایش می یابد.
احتمال ابتلا به افسردگی یا سایر اختلالات خلقی در زنان مبتلا به ام اس بیشتر از زنان بدون این بیماری است. به نوبه خود، زنانی که سابقه اختلالات خلقی دارند، احتمال بیشتری دارد که پس از زایمان افسردگی پس از زایمان را تجربه کنند.
نکته
به طور متوسط، ام اس اثرات کمی متفاوت بر سلامت و رفاه زنان و مردان دارد. برای اینکه بدانید رابطه جنسی شما چگونه بر وضعیت شما تأثیر می گذارد، با پزشک خود صحبت کنید. از آنها بپرسید که چگونه می توانید استراتژی های خود مدیریتی خوبی ایجاد کنید و خطر عوارض ناشی از این بیماری را کاهش دهید.