نوروآناتومی بالینی؛ اعصاب محیطی و گانگلیون

The peripheral nerve lesions are common in clinical practice and can be caused by a wide variety of diseases like trauma, neoplasms, infection, metabolic diseases (diabetes) and chemical toxins such as lead.

ضایعات اعصاب محیطی در عمل بالینی شایع هستند و می‌توانند در اثر طیف گسترده‌ای از بیماری‌ها مانند تروما، نئوپلاسم‌ها، عفونت، بیماری‌های متابولیک (دیابت) و سموم شیمیایی مانند سرب ایجاد شوند.

Therefore, it is of paramount importance for a physician to know the basic structure of peripheral nerves. Further, he also needs to know the structure and function of nerve fibres, and the process of their myelination, so that he could understand the mode of conduction of nerve impulses, and appreciate the process of nerve degeneration and regeneration.

بنابراین، برای یک پزشک بسیار مهم است که ساختار اساسی اعصاب محیطی را بداند. علاوه بر این، او همچنین باید ساختار و عملکرد فیبرهای عصبی و فرآیند میلین‌سازی آنها را بداند تا بتواند نحوه هدایت تکانه‌های عصبی را درک کند و فرآیند تخریب و بازسازی عصب را درک کند.

Nerve Fibres

An axon of a nerve cell is termed nerve fibre. The bundles of nerve fibres found in the central nervous system (CNS) are referred to as nerve tracts while the bundles of nerve fibres found in the peripheral nervous system are called peripheral nerves. Two types of nerve fibres are present in the nervous system, viz. myelinated and non-myelinated.

رشته‌های عصبی

آکسون یک سلول عصبی، رشته عصبی نامیده می‌شود. دسته‌های رشته‌های عصبی موجود در سیستم عصبی مرکزی (CNS) به عنوان راه‌های عصبی شناخته می‌شوند، در حالی که دسته‌های رشته‌های عصبی موجود در سیستم عصبی محیطی، اعصاب محیطی نامیده می‌شوند. دو نوع رشته عصبی در سیستم عصبی وجود دارد: میلین‌دار و بدون میلین.

Myelinated and Non-myelinated Nerve Fibres

In the peripheral nervous system, all axons (nerve fibres) are enveloped by the specialised Schwann cells which provide both structural and metabolic support to them.

فیبرهای عصبی میلین‌دار و بدون میلین

در سیستم عصبی محیطی، تمام آکسون‌ها (فیبرهای عصبی) توسط سلول‌های شوان تخصصی احاطه شده‌اند که هم از نظر ساختاری و هم از نظر متابولیکی از آنها پشتیبانی می‌کنند.

In general, small diameter axons, for example those of the autonomic nervous system (ANS) and small pain fibres, are simply enveloped by the cytoplasm of Schwann cells; these nerve fibres are said to be non-myelinated. The large diameter fibres are wrapped by a variable number of concentric layers of Schwann cell plasma membrane forming the so-called myelin sheath, and such nerve fibres are said to be myelinated. Within the CNS, the myelination is similar to that in the peripheral nervous system except that the myelin sheath is formed by cells called oligodendrocytes.

به طور کلی، آکسون‌های با قطر کوچک، به عنوان مثال آکسون‌های سیستم عصبی خودکار (ANS) و فیبرهای کوچک درد، به سادگی توسط سیتوپلاسم سلول‌های شوان احاطه شده‌اند؛ گفته می‌شود که این فیبرهای عصبی بدون میلین هستند. فیبرهای با قطر بزرگ توسط تعداد متغیری از لایه‌های متحدالمرکز غشای پلاسمایی سلول شوان پیچیده می‌شوند و به اصطلاح غلاف میلین را تشکیل می‌دهند و گفته می‌شود که چنین فیبرهای عصبی میلین‌دار هستند. در سیستم عصبی مرکزی، میلین‌سازی مشابه سیستم عصبی محیطی است، با این تفاوت که غلاف میلین توسط سلول‌هایی به نام الیگودندروسیت‌ها تشکیل می‌شود.

Myelination (formation of myelin)

میلین سازی (تشکیل میلین)

The myelination is the process by which nerve fibres acquire myelin sheaths which enhance the conduction of nerve impulses.

میلین‌سازی فرآیندی است که طی آن فیبرهای عصبی غلاف‌های میلین را به دست می‌آورند که هدایت تکانه‌های عصبی را افزایش می‌دهد.

The process of myelination begins before birth in the late fetal period but is not complete until a year or more later after the birth.

روند میلین‌سازی قبل از تولد در اواخر دوره جنینی آغاز می‌شود، اما تا یک سال یا بیشتر پس از تولد کامل نمی‌شود.

Myelination of the peripheral nerve fibres (Fig. 3.1)

The myelination begins near the origin of the axon and ends just before its terminal branches.

میلین‌سازی فیبرهای عصبی محیطی (شکل ۳.۱)

میلین‌سازی از نزدیکی مبدا آکسون شروع می‌شود و درست قبل از شاخه‌های انتهایی آن پایان می‌یابد.

FIG. 3.1 Myelination. (A) Stages in the formation of myelin sheath. The axon invaginates the cytoplasm of the Schwann cell and becomes suspended by a mesaxon (1 and 2). The mesaxon elongates and bound around the axon spirally (3, 4 and 5).

شکل ۳.۱ میلیناسیون. (الف) مراحل تشکیل غلاف میلین. آکسون سیتوپلاسم سلول شوان را سوراخ می‌کند و توسط یک مزاکسون آویزان می‌شود (1 و 2). مزاکسون طویل شده و به صورت مارپیچی به دور آکسون می‌پیچد (3، 4 و 5).

The axon invaginates the side of a Schwann cell, as a result the plasma membrane of Schwann cell forms a mesaxon, which suspends the axon within the Schwann cell. The layer of plasma membrane immediately around the axon is continuous with the remainder of the plasma membrane through a double layered mesaxon (Fig. 3.1A).

آکسون در کنار سلول شوان فرو می‌رود، در نتیجه غشای پلاسمایی سلول شوان یک مزاکسون تشکیل می‌دهد که آکسون را درون سلول شوان معلق نگه می‌دارد. لایه غشای پلاسمایی که بلافاصله در اطراف آکسون قرار دارد، از طریق یک مزاکسون دو لایه با بقیه غشای پلاسمایی در امتداد است (شکل 3.1A).

The Schwann cell now rotates around the axon so that mesaxon becomes wrapped repeatedly around the axon forming spirals around it. As the process continues, the cytoplasm is extruded from the spirals into the Schwann cell body. On maturity, the inner layers of plasma membrane fuse with each other so that axon becomes surrounded by several layers of modified membrane which together constitute the myelin sheath. Thus, myelin sheath consists of many regular layers of plasma membrane material, which is predominantly white lipid protein, giving the myelinated axons a whitish appearance. It insulates the axon from extracellular environment thus preventing ion fluxes across the plasma membrane of the nerve fibre/axon.

سلول شوان اکنون به دور آکسون می‌چرخد، به طوری که مزاکسون به طور مکرر به دور آکسون پیچیده می‌شود و مارپیچ‌هایی را در اطراف آن تشکیل می‌دهد. با ادامه این فرآیند، سیتوپلاسم از مارپیچ‌ها به داخل جسم سلولی شوان خارج می‌شود. در زمان بلوغ، لایه‌های داخلی غشای پلاسمایی با یکدیگر ادغام می‌شوند، به طوری که آکسون توسط چندین لایه غشای اصلاح‌شده احاطه می‌شود که در مجموع غلاف میلین را تشکیل می‌دهند. بنابراین، غلاف میلین از لایه‌های منظم زیادی از ماده غشای پلاسمایی تشکیل شده است که عمدتاً پروتئین لیپیدی سفید است و به آکسون‌های میلین‌دار ظاهری سفیدرنگ می‌دهد. این غلاف، آکسون را از محیط خارج سلولی عایق می‌کند و در نتیجه از عبور یون‌ها از غشای پلاسمایی فیبر/آکسون عصبی جلوگیری می‌کند.

The thickness of myelin sheath depends on the number of spirals of Schwann cell membrane. In electron micrographs of cross-sections of myelinated nerve fibres, the myelin is seen to be laminated consisting of major and minor dense lines. The darker major dense line (about 2.5 nm thick) consists of two inner protein layers of the plasma membrane that are fused together. The lighter minor dense line (about 10 nm thick) is formed by the approximation of the outer surfaces of adjacent plasma membranes and is made up of lipid.

ضخامت غلاف میلین به تعداد مارپیچ‌های غشای سلول شوان بستگی دارد. در تصاویر میکروسکوپ الکترونی از مقاطع عرضی فیبرهای عصبی میلین‌دار، میلین به صورت لایه لایه دیده می‌شود که از خطوط متراکم اصلی و فرعی تشکیل شده است. خط متراکم اصلی تیره‌تر (با ضخامت حدود ۲.۵ نانومتر) از دو لایه پروتئینی داخلی غشای پلاسمایی تشکیل شده است که به هم جوش خورده‌اند. خط متراکم فرعی روشن‌تر (با ضخامت حدود ۱۰ نانومتر) با نزدیک شدن سطوح بیرونی غشاهای پلاسمایی مجاور تشکیل شده و از لیپید ساخته شده است.

Each Schwann cell extends for a short distance along the nerve fibre and at its termination its role is supplemented by an another Schwann cell with which it interdigitates closely.

هر سلول شوان در امتداد فیبر عصبی تا مسافت کوتاهی امتداد دارد و در انتهای آن، نقش آن توسط یک سلول شوان دیگر که با آن ارتباط نزدیکی دارد، تکمیل می‌شود.

In the CNS, oligodendrocytes responsible for the process of myelination, follows the similar pattern as of Schwann cell in the PNS; a single oligodendrocyte, however, forms the myelin sheath around several axons.

در سیستم عصبی مرکزی، الیگودندروسیت‌ها که مسئول فرآیند میلین‌سازی هستند، از الگوی مشابهی مانند سلول شوان در سیستم عصبی محیطی پیروی می‌کنند؛ با این حال، یک الیگودندروسیت واحد، غلاف میلین را در اطراف چندین آکسون تشکیل می‌دهد.

A myelinated nerve fibre, therefore, consists of an axon, a myelin sheath and a neurilemmal/Schwann sheath. The myelin sheath is segmented, the segments being separated at regular intervals by nodes of Ranvier. The areas between the nodes are called internodes.

بنابراین، یک فیبر عصبی میلین‌دار از یک آکسون، یک غلاف میلین و یک غلاف نوریلمی/شوان تشکیل شده است. غلاف میلین قطعه قطعه است و این قطعه‌ها در فواصل منظم توسط گره‌های رانویه از هم جدا شده‌اند. نواحی بین گره‌ها، میان‌گره نامیده می‌شوند.

Functions of the myelin sheath

وظایف غلاف میلین

• Provides support to the nerve fibres.

• پشتیبانی از فیبرهای عصبی را فراهم می‌کند.

• Aids in conduction of the nerve impulses.

• به هدایت تکانه‌های عصبی کمک می‌کند.

• Insulates an axon from the extracellular environment.

• آکسون را از محیط خارج سلولی جدا می‌کند.

• Responsible for the colour of the white matter of the brain and spinal cord.

• مسئول رنگ ماده سفید مغز و نخاع است.

The non-myelinated fibres are also surrounded by Schwann cells (Fig. 3.2). Several axons become longitudinally invagi-nated into the cytoplasm of a Schwann cell so that each fibre is embedded in a groove in the Schwann cell cytoplasm. The Schwann cell plasma membrane fuses along the opening of the groove, thus effectively sealing the nerve fibre within an extracellular compartment. As many as 15 or more axons may share a single Schwann cell.

فیبرهای بدون میلین نیز توسط سلول‌های شوان احاطه شده‌اند (شکل 3.2). چندین آکسون به صورت طولی به داخل سیتوپلاسم یک سلول شوان فرو می‌روند، به طوری که هر فیبر در یک شیار در سیتوپلاسم سلول شوان فرو می‌رود. غشای پلاسمایی سلول شوان در امتداد دهانه شیار ادغام می‌شود و بنابراین فیبر عصبی را به طور مؤثر در یک محفظه خارج سلولی مهر و موم می‌کند. تا 15 آکسون یا بیشتر ممکن است یک سلول شوان واحد را به اشتراک بگذارند.

FIG. 3.1 (B) The longitudinal section of the myelinated nerve showing fine structure of the node of Ranvier.

شکل ۳.۱ (ب) برش طولی عصب میلین‌دار که ساختار ظریف گره رانویر را نشان می‌دهد.

FIG. 3.2 Relationship of several non-myelinated axons to a Schwann cell. (A) Axons lying near the plasma membrane of a Schwann cell. (B) The axons are longitudinally invaginated into the cytoplasm of Schwann cell.

شکل ۳.۲ ارتباط چندین آکسون بدون میلین با یک سلول شوان. (الف) آکسون‌هایی که در نزدیکی غشای پلاسمایی یک سلول شوان قرار دارند. (ب) آکسون‌ها به صورت طولی به داخل سیتوپلاسم سلول شوان فرو رفته‌اند.

Each axon is surrounded by a single layer of plasma membrane of schwann cell, hence it is unmyelinated. There are no nodes of Ranvier. Consequently the action potential travels along the whole length of axolemma without the accelerating factor of node-to-node (saltatory) conduction. This accounts for slow rate of conduction of nerve impulse in the unmyelinated fibres.

هر آکسون توسط یک لایه واحد از غشای پلاسمایی سلول شوان احاطه شده است، از این رو فاقد میلین است. هیچ گره رانویه ای وجود ندارد. در نتیجه، پتانسیل عمل در تمام طول آکسولما بدون عامل تسریع کننده هدایت گره به گره (جهشی) حرکت می کند. این امر دلیل سرعت پایین هدایت تکانه عصبی در فیبرهای بدون میلین است.

Conduction of Action Potential along an Axon

Like all the cells, the resting (unstimulated) neuron maintains an ionic gradient across its plasma membrane, thereby creating an electrical potential called resting membrane potential. Thus, in resting neuron its plasma membrane remains polarized. The excitability (a fundamental property of neurons) involves a change in membrane permeability in response to appropriate stimuli so that the ionic gradient across the plasma membrane is reversed and the plasma membrane becomes depolarized. A wave of depolarization known as action potential then spreads along the plasma membrane. This is followed by the process of repolarization in which membrane rapidly re-establishes its resting potential.

هدایت پتانسیل عمل در امتداد آکسون

مانند تمام سلول‌ها، نورون در حال استراحت (تحریک نشده) یک گرادیان یونی را در سراسر غشای پلاسمایی خود حفظ می‌کند و در نتیجه یک پتانسیل الکتریکی به نام پتانسیل غشای استراحت ایجاد می‌کند. بنابراین، در نورون در حال استراحت، غشای پلاسمایی آن قطبی باقی می‌ماند. تحریک‌پذیری (یک ویژگی اساسی نورون‌ها) شامل تغییر در نفوذپذیری غشا در پاسخ به محرک‌های مناسب است، به طوری که گرادیان یونی در سراسر غشای پلاسما معکوس می‌شود و غشای پلاسما دپلاریزه می‌شود. سپس موجی از دپلاریزاسیون که به عنوان پتانسیل عمل شناخته می‌شود، در امتداد غشای پلاسما پخش می‌شود. پس از آن فرآیند رپلاریزاسیون رخ می‌دهد که در آن غشا به سرعت پتانسیل استراحت خود را دوباره برقرار می‌کند.

The speed of conduction of the action potential, along an axon depends on the myelination of the axon (Fig. 3.3). The action potentials are conducted more rapidly in myelinated than in non-myelinated axons. In non-myelinated fibres, the action potential passes continuously along the axolemma, progressively exciting neighbouring areas of membrane. In myelinated fibres, the myelin sheath serves as an insulator. Consequently a myelinated nerve fibre can be stimulated only at the nodes of Ranvier, where the axon is naked and the ions can pass freely through the plasma membrane between the extracellular fluid and the axo-plasm. Therefore, in these fibres the action potential jumps from one node to the next. The action potential at one node sets up a current in the surrounding tissue fluid, which quickly produces depolarization at the next node. The action potential conduction in a myelinated fibre is like a grasshopper jumping, whereas action potential conduction in a non-myelinated fibre is like a grasshopper walking. The action potential will naturally move more rapidly by jumping.

سرعت هدایت پتانسیل عمل در امتداد آکسون به میلین‌دار شدن آکسون بستگی دارد (شکل ۳.۳). پتانسیل‌های عمل در آکسون‌های میلین‌دار سریع‌تر از آکسون‌های بدون میلین هدایت می‌شوند. در فیبرهای بدون میلین، پتانسیل عمل به طور مداوم در امتداد آکسولما عبور می‌کند و به تدریج نواحی مجاور غشاء را تحریک می‌کند. در فیبرهای میلین‌دار، غلاف میلین به عنوان یک عایق عمل می‌کند. در نتیجه، یک فیبر عصبی میلین‌دار فقط در گره‌های رانویه قابل تحریک است، جایی که آکسون برهنه است و یون‌ها می‌توانند آزادانه از غشای پلاسما بین مایع خارج سلولی و آکسوپلاسم عبور کنند. بنابراین، در این فیبرها، پتانسیل عمل از یک گره به گره بعدی می‌پرد. پتانسیل عمل در یک گره، جریانی را در مایع بافت اطراف ایجاد می‌کند که به سرعت باعث دپلاریزاسیون در گره بعدی می‌شود. هدایت پتانسیل عمل در یک فیبر میلین‌دار مانند پریدن ملخ است، در حالی که هدایت پتانسیل عمل در یک فیبر بدون میلین مانند راه رفتن ملخ است. پتانسیل عمل به طور طبیعی با پریدن سریع‌تر حرکت می‌کند.

FIG. 3.3 The conduction of action potential along an axon. (A) In myelinated axon the action potential is conducted from one node of Ranvier to another (saltatory conduction). (B) In non-myelinated axon the action potential is conducted along the entire length of the axon.

شکل ۳.۳ هدایت پتانسیل عمل در امتداد آکسون. (الف) در آکسون میلین‌دار، پتانسیل عمل از یک گره رانویه به گره دیگر هدایت می‌شود (هدایت جهشی). (ب) در آکسون بدون میلین، پتانسیل عمل در کل طول آکسون هدایت می‌شود.

This leaping of the action potential from one node of Ranvier to another in the myelinated nerve fibres is called saltatory conduction (L. saltare = to leap).

این جهش پتانسیل عمل از یک گره رانویه به گره دیگر در فیبرهای عصبی میلین‌دار، هدایت جهشی نامیده می‌شود (L. saltare = جهش).

In addition to myelination, the diameter of axons affects the speed of conduction of action potential. The conduction of action potential is faster along large diameter axons than small diameter axons because large diameter axons provide less resistance to action potential propagation. In the large motor fibres (alpha fibres), the rate of conduction may be as high as 70-120 meters per second.

علاوه بر میلین‌سازی، قطر آکسون‌ها بر سرعت هدایت پتانسیل عمل تأثیر می‌گذارد. هدایت پتانسیل عمل در امتداد آکسون‌های با قطر بزرگ سریع‌تر از آکسون‌های با قطر کوچک است زیرا آکسون‌های با قطر بزرگ مقاومت کمتری در برابر انتشار پتانسیل عمل ایجاد می‌کنند. در فیبرهای حرکتی بزرگ (فیبرهای آلفا)، سرعت هدایت ممکن است به 70 تا 120 متر در ثانیه برسد.

The smaller sensory fibres have slower conduction rate (Table 3.1).

فیبرهای حسی کوچکتر سرعت هدایت کمتری دارند (جدول 3.1).

Tabel 3.1

Classification of peripheral nerve fibres

جدول ۳.۱

طبقه‌بندی فیبرهای عصبی محیطی

Clinical Correlation

The process of myelination begins before birth (late in the fetal development), and continues rapidly until the end of first year after birth and continues more slowly thereafter. Thus, the development of myelin sheath is associated with the infant’s continuing development of rapid and better coordinated responses. For example, the fibres of corticospinal tract which control the reflex emptying of urinary bladder get myelinated and begin to function at 3-6 years of age. Therefore reflex emptying of bladder and enuresis (bed-wetting) is normal in infants.

همبستگی بالینی

فرآیند میلین‌سازی قبل از تولد (در اواخر رشد جنین) آغاز می‌شود و تا پایان سال اول پس از تولد به سرعت ادامه می‌یابد و پس از آن کندتر می‌شود. بنابراین، تکامل غلاف میلین با تکامل مداوم پاسخ‌های سریع و هماهنگ‌تر نوزاد مرتبط است. به عنوان مثال، الیاف دستگاه قشری-نخاعی که تخلیه رفلکسی مثانه را کنترل می‌کنند، میلین‌دار می‌شوند و در سن ۳ تا ۶ سالگی شروع به فعالیت می‌کنند. بنابراین تخلیه رفلکسی مثانه و شب ادراری در نوزادان طبیعی است.

Classification of Peripheral Nerve Fibres

According to the axonal diameter (including myelin sheath if present) and speed of conduction, the peripheral nerve fibres are classified into three main groups: A, B and C.

طبقه‌بندی فیبرهای عصبی محیطی

بر اساس قطر آکسون (شامل غلاف میلین در صورت وجود) و سرعت هدایت، فیبرهای عصبی محیطی به سه گروه اصلی A، B و C طبقه‌بندی می‌شوند.

• Type A fibres are large diameter, myelinated axons and therefore conduct action potentials at a great speed (15 – 120 m/sec). Motor neurons supplying skeletal muscles and most sensory neurons have type A fibres. Consequently, rapid response to external stimuli is possible as there is rapid input of sensory information to CNS on one hand and rapid output of action potential to skeletal muscle on the other hand.

• فیبرهای نوع A، آکسون‌های میلین‌دار با قطر بزرگ هستند و بنابراین پتانسیل‌های عمل را با سرعت زیادی (15 تا 120 متر بر ثانیه) هدایت می‌کنند. نورون‌های حرکتی که عضلات اسکلتی را تغذیه می‌کنند و بیشتر نورون‌های حسی دارای فیبرهای نوع A هستند. در نتیجه، پاسخ سریع به محرک‌های خارجی امکان‌پذیر است زیرا از یک سو اطلاعات حسی به سرعت به سیستم عصبی مرکزی وارد می‌شود و از سوی دیگر پتانسیل عمل به سرعت به عضله اسکلتی خارج می‌شود.

N.B. All types of fibres in group A and B are myelinated whereas group C fibres are non-myelinated.

توجه: همه انواع فیبرهای گروه A و B میلین‌دار هستند در حالی که فیبرهای گروه C بدون میلین هستند.

• Type B fibres are medium-diameter, myelinated axons and conduct action potentials at a slow speed (3-15 m/sec).

• فیبرهای نوع B، آکسون‌های میلین‌دار با قطر متوسط هستند و پتانسیل‌های عمل را با سرعت کم (3-15 متر بر ثانیه) هدایت می‌کنند.

• Type C fibres are small-diameter non-myelinated axons that conduct action potentials at a very slow speed (2 m/sec or less).

• فیبرهای نوع C، آکسون‌های بدون میلین با قطر کوچک هستند که پتانسیل‌های عمل را با سرعت بسیار کم (2 متر بر ثانیه یا کمتر) هدایت می‌کنند.

The type B and C fibres are primarily found in the ANS, which supplies internal organs such as stomach, intestine. The responses necessary to maintain internal homeostasis such as digestion need not be as rapid as to external environment.

فیبرهای نوع B و C عمدتاً در ANS یافت می‌شوند که اندام‌های داخلی مانند معده و روده را تغذیه می‌کند. پاسخ‌های لازم برای حفظ هموستاز داخلی مانند هضم، لزوماً به سرعت پاسخ به محیط خارجی نیستند.

The group A fibres are further classified into somatic sensory (I, II, III) and motor (a, (3, 7) subgroups. Table 3.1 shows the types of nerve fibres and their maximum diameters and conduction rates.

فیبرهای گروه A خود به زیرگروه‌های حسی-پیکری (I، II، III) و حرکتی (a، (3، 7)) طبقه‌بندی می‌شوند. جدول 3.1 انواع فیبرهای عصبی و حداکثر قطر و سرعت هدایت آنها را نشان می‌دهد.

Peripheral Nerves

The peripheral nerves comprise 12 pairs of cranial and 31 pairs of spinal nerves.

اعصاب محیطی

اعصاب محیطی شامل ۱۲ جفت عصب جمجمه‌ای و ۳۱ جفت عصب نخاعی هستند.

Most of these nerves are composed of both motor and sensory fibres, and therefore called mixed nerves. Some of the cranial nerves, however are composed of either sensory nerve fibres only (sensory nerves) or motor nerve fibres only (motor nerves).

بیشتر این اعصاب از هر دو نوع فیبر حرکتی و حسی تشکیل شده‌اند و بنابراین اعصاب مختلط نامیده می‌شوند. با این حال، برخی از اعصاب جمجمه‌ای یا فقط از فیبرهای عصبی حسی (اعصاب حسی) یا فقط از فیبرهای عصبی حرکتی (اعصاب حرکتی) تشکیل شده‌اند.

The impulses enter or leave the CNS via the cranial and spinal nerves.

تکانه‌ها از طریق اعصاب جمجمه‌ای و نخاعی به سیستم عصبی مرکزی وارد یا از آن خارج می‌شوند.

According to the area of innervation the nerve fibres within the spinal nerves may be classified into the following types (Fig. 3.4):

بر اساس ناحیه عصب‌دهی، فیبرهای عصبی درون اعصاب نخاعی را می‌توان به انواع زیر طبقه‌بندی کرد (شکل 3.4):

FIG. 3.4 Classification of the nerve fibres according to the area of innervation. Note the relationship of the sensory and motor fibres of the peripheral nervous system (PNS) with the central nervous system (CNS).

شکل ۳.۴ طبقه‌بندی فیبرهای عصبی بر اساس ناحیه عصب‌دهی. به رابطه فیبرهای حسی و حرکتی سیستم عصبی محیطی (PNS) با سیستم عصبی مرکزی (CNS) توجه کنید.

1. Somatic sensory fibres: convey nerve impulses from skin, bones, muscles and joints to the CNS.

۱. فیبرهای حسی پیکری: تکانه‌های عصبی را از پوست، استخوان‌ها، عضلات و مفاصل به سیستم عصبی مرکزی منتقل می‌کنند.

2. Somatic motor fibres: carry nerve impulses from CNS to the skeletal muscles.

۲. فیبرهای حرکتی سوماتیک: تکانه‌های عصبی را از سیستم عصبی مرکزی به عضلات اسکلتی منتقل می‌کنند.

3. Visceral sensory fibres: convey nerve impulses from visceral organs and blood vessels to the CNS.

۳. فیبرهای حسی احشایی: تکانه‌های عصبی را از اندام‌های احشایی و رگ‌های خونی به سیستم عصبی مرکزی منتقل می‌کنند.

4. Visceral motor fibres (also called autonomic motor fibres): carry impulses from CNS to the cardiac muscle, glands, and smooth muscles within the visceral organs.

۴. فیبرهای حرکتی احشایی (که فیبرهای حرکتی اتونوم نیز نامیده می‌شوند): تکانه‌ها را از سیستم عصبی مرکزی به عضله قلب، غدد و عضلات صاف درون اندام‌های احشایی منتقل می‌کنند.

The types of nerve fibres present within the cranial nerves are described in Chapter 9.

انواع فیبرهای عصبی موجود در اعصاب جمجمه‌ای در فصل 9 شرح داده شده‌اند.

Cranial nerves

There are 12 pairs of cranial nerves which arise from brain and leave the cranial cavity by passing through the foramina in the skull. Three of these nerves (olfactory I, optic II, and vestibulocochlear VIII) are composed entirely of sensory (afferent) nerve fibres bringing sensations to the brain; five of them (oculomotor III, trochlear IV, abducent VI, accessory XI, and hypoglossal XII) are composed entirely of motor (efferent) fibres, while the remainder (trigeminal V, facial VII, glossopharyngeal IX, and vagus X) possess both sensory (afferent) and motor (efferent) fibres (for details, seeChapter 9).

اعصاب جمجمه‌ای

۱۲ جفت عصب جمجمه‌ای وجود دارد که از مغز منشأ می‌گیرند و با عبور از سوراخ‌های جمجمه، حفره جمجمه را ترک می‌کنند. سه مورد از این اعصاب (بویایی I، بینایی II و دهلیزی-حلقی VIII) کاملاً از الیاف عصبی حسی (آوران) تشکیل شده‌اند که حس‌ها را به مغز می‌آورند؛ پنج مورد از آنها (چشمی-حرکتی III، قرقره‌ای IV، دورکننده VI، فرعی XI و زیرزبانی XII) کاملاً از الیاف حرکتی (وابران) تشکیل شده‌اند، در حالی که بقیه (عصب سه قلو V، عصب صورتی VII، زبانی-حلقی IX و عصب واگ X) دارای هر دو الیاف حسی (آوران) و حرکتی (وابران) هستند (برای جزئیات، به فصل ۹ مراجعه کنید).

Spinal nerves

There are 31 pairs of spinal nerves which arise from the spinal cord and pass through intervertebral foramina in the vertebral column. The spinal nerves are named according to the regions of the vertebral column with which they are associated. There are 8 cervical, 12 thoracic, 5 lumbar, 5 sacral, and 1 coccygeal nerves.

اعصاب نخاعی

۳۱ جفت عصب نخاعی وجود دارد که از نخاع منشأ می‌گیرند و از سوراخ‌های بین مهره‌ای در ستون مهره‌ها عبور می‌کنند. اعصاب نخاعی بر اساس ناحیه‌ای از ستون مهره که با آن مرتبط هستند نامگذاری می‌شوند. ۸ عصب گردنی، ۱۲ عصب سینه‌ای، ۵ عصب کمری، ۵ عصب خاجی و ۱ عصب دنبالچه‌ای وجود دارد.

Typical spinal nerve

A typical spinal nerve arises from spinal cord by two roots: an anterior root and a posterior root (Fig. 3.5). The anterior root consists of bundles of nerve fibres which carry nerve impulses away from the spinal cord; these fibres are called motor (efferent) fibres. Their cells of origin lie in the anterior horn of the spinal cord.

عصب نخاعی معمولی

یک عصب نخاعی معمولی از نخاع توسط دو ریشه جدا می‌شود: یک ریشه قدامی و یک ریشه خلفی (شکل 3.5). ریشه قدامی شامل دسته‌هایی از فیبرهای عصبی است که تکانه‌های عصبی را از نخاع دور می‌کنند. این فیبرها، فیبرهای حرکتی (وابران) نامیده می‌شوند. سلول‌های منشأ آنها در شاخ قدامی نخاع قرار دارند.

FIG. 3.5 A typical spinal (segmental) nerve.

شکل ۳.۵ یک عصب نخاعی (قطعه‌ای) معمولی.

The posterior root consists of bundles of nerve fibres which carry impulses to the spinal cord, these are called sensory (afferent) fibres. The cell bodies of these nerve fibres are located outside the spinal cord in a swelling on the posterior root called posterior root ganglion. The posterior root ganglion is located in the intervertebral foramen.

ریشه خلفی شامل دسته‌هایی از فیبرهای عصبی است که تکانه‌ها را به نخاع منتقل می‌کنند، به این فیبرها، فیبرهای حسی (آوران) می‌گویند. جسم سلولی این فیبرهای عصبی در خارج از نخاع در یک برآمدگی روی ریشه خلفی به نام گانگلیون ریشه خلفی قرار دارد. گانگلیون ریشه خلفی در سوراخ بین مهره‌ای قرار دارد.

The spinal nerve roots pass from the spinal cord to the intervertebral foramen, where they unite to form a spinal nerve. Thus, the spinal nerve is made up of both motor and sensory fibres.

ریشه‌های عصب نخاعی از نخاع به سوراخ بین مهره‌ای عبور می‌کنند، جایی که به هم می‌پیوندند و عصب نخاعی را تشکیل می‌دهند. بنابراین، عصب نخاعی از هر دو نوع فیبر حرکتی و حسی تشکیل شده است.

After emerging from the intervertebral foramen, each spinal nerve first gives a recurrent meningeal branch which re-enters the vertebral canal to innervate the meninges, then it divides into a large anterior ramus and a smaller posterior ramus, each containing both motor and sensory fibres. The posterior ramus passes posteriorly around the vertebral column to supply the muscles and skin of the back. The anterior ramus runs anteriorly to supply the muscles and skin over the anterolateral part of the body wall.

هر عصب نخاعی پس از خروج از سوراخ بین مهره‌ای، ابتدا یک شاخه مننژیال راجعه می‌دهد که دوباره وارد کانال مهره‌ای می‌شود تا مننژها را عصب‌دهی کند، سپس به یک شاخه قدامی بزرگ و یک شاخه خلفی کوچکتر تقسیم می‌شود که هر کدام حاوی فیبرهای حرکتی و حسی هستند. شاخه خلفی به صورت خلفی در اطراف ستون مهره‌ها عبور می‌کند تا عضلات و پوست پشت را عصب‌دهی کند. شاخه قدامی به صورت قدامی امتداد می‌یابد تا عضلات و پوست روی قسمت قدامی-جانبی دیواره بدن را عصب‌دهی کند.

The anterior ramus in its initial part is connected to the sympathetic ganglion by grey and white rami communicates.

شاخه قدامی در قسمت اولیه خود توسط شاخه‌های خاکستری و سفید به گانگلیون سمپاتیک متصل می‌شود.

Plexus formation

Except for thoracic nerves from T3 to T11, the anterior primary rami of all the spinal nerves join together and/or branch to form a network of nerves known as nerve plexus. There are three major plexuses:

تشکیل شبکه عصبی

به جز اعصاب سینه‌ای از T3 تا T11، شاخه‌های اولیه قدامی همه اعصاب نخاعی به هم متصل می‌شوند و/یا شاخه می‌گیرند تا شبکه‌ای از اعصاب را تشکیل دهند که به عنوان شبکه عصبی شناخته می‌شود. سه شبکه عصبی اصلی وجود دارد:

• Cervical plexus (Fig. 3.6), made up of C1 through C4 spinal nerves, innervates the muscles of neck and diaphragm.

• شبکه گردنی (شکل 3.6)، که از اعصاب نخاعی C1 تا C4 تشکیل شده است، عضلات گردن و دیافراگم را عصب‌دهی می‌کند.

FIG. 3.6 Cervical plexus.

• Brachial plexus (Fig. 3.7), made up of C5 through T1 spinal nerves, innervates muscles of the upper limb.

شکل ۳.۶ شبکه گردنی.

• شبکه بازویی (شکل ۳.۷)، که از اعصاب نخاعی C5 تا T1 تشکیل شده است، عضلات اندام فوقانی را عصب‌دهی می‌کند.

FIG. 3.7 Brachial plexus. (DS = dorsal scapular, SS = suprascapular, NS = nerve to subclavius, LP = lateral pectoral nerve, S = subscapular nerve, T = thoracodorsal nerve, MP = medial pectoral nerve, MCA = medial cutaneous nerve of arm, MCF = medial cutaneous nerve of forearm.)

شکل ۳.۷ شبکه بازویی. (DS = عضله کتف پشتی، SS = عضله فوق کتفی، NS = عصب به عضله زیرترقوه‌ای، LP = عصب سینه‌ای خارجی، S = عصب زیر کتفی، T = عصب توراکودورسال، MP = عصب سینه‌ای داخلی، MCA = عصب جلدی داخلی بازو، MCF = عصب جلدی داخلی ساعد.)

• Lumbosacral plexus (Fig. 3.8), made up of L1 through S5 spinal nerves, innervates muscles of the lower limb. It is divided into two portions:

• شبکه کمری-خاجی (شکل 3.8)، که از اعصاب نخاعی L1 تا S5 تشکیل شده است، عضلات اندام تحتانی را عصب‌دهی می‌کند. این شبکه به دو بخش تقسیم می‌شود:

FIG. 3.8 The lumbosacral plexus.

شکل ۳.۸ شبکه عصبی کمری-خاجی.

– Lumbar portion (lumbar plexus) L1 through L4, supplies mostly muscles of the thigh.

– بخش کمری (شبکه کمری) از L1 تا L4، بیشتر عضلات ران را عصب‌دهی می‌کند.

– Sacral portion (sacral plexus) L5 through S5, supplies mostly muscles of leg and foot.

– بخش خاجی (شبکه خاجی) از L5 تا S5، بیشتر عضلات ساق و پا را عصب‌دهی می‌کند.

The branches arising from plexuses are also termed peripheral nerves.

شاخه‌های منشعب از شبکه‌ها، اعصاب محیطی نیز نامیده می‌شوند.

The formation of nerve plexus allows individual nerve fibres to pass from one peripheral nerve to another. A nerve plexus thus permits a redistribution of nerve fibres within the different peripheral nerves.

تشکیل شبکه عصبی به فیبرهای عصبی منفرد اجازه می‌دهد تا از یک عصب محیطی به عصب محیطی دیگر منتقل شوند. بنابراین، یک شبکه عصبی امکان توزیع مجدد فیبرهای عصبی را در اعصاب محیطی مختلف فراهم می‌کند.

The detailed description of these plexuses and peripheral nerves derived from them is beyond the scope of this book.

شرح مفصل این شبکه‌ها و اعصاب محیطی مشتق شده از آنها فراتر از محدوده این کتاب است.

Structure of the Peripheral Nerve (Fig. 3.9)

Each peripheral nerve trunk consists of a number of nerve fibre bundles or fasciculi.

ساختار عصب محیطی (شکل ۳.۹)

هر تنه عصب محیطی از تعدادی دسته فیبر عصبی یا فاسیکول تشکیل شده است.

FIG. 3.9 The structure of a peripheral nerve showing three protective coverings.

شکل ۳.۹ ساختار یک عصب محیطی که سه پوشش محافظ را نشان می‌دهد.

There are three protective coverings of connective tissue in each nerve trunk:

در هر تنه عصبی سه پوشش محافظ از بافت همبند وجود دارد:

1. Endoneurium: It is a loose delicate connective tissue that surrounds the individual nerve fibres. In fact it lies between the nerve fibres within a nerve bundle.

۱. اندونوریوم: یک بافت همبند شل و ظریف است که فیبرهای عصبی منفرد را احاطه می‌کند. در واقع، این بافت بین فیبرهای عصبی درون یک دسته عصبی قرار دارد.

2. Perineurium: It is a smooth sheath, made up of a condensed layer of collagenous connective tissue that surrounds the bundle of nerve fibres.

۲. پری‌نوریوم: یک غلاف صاف است که از یک لایه متراکم از بافت همبند کلاژنی تشکیل شده و دسته فیبرهای عصبی را احاطه کرده است.

3. Epineurium: It is a dense connective tissue sheath which surrounds and encloses the bundles of nerve fibres forming the nerve trunk (i.e. it surrounds the entire nerve). It contains tiny blood and lymph vessels.

۳. اپی‌نوریوم: یک غلاف بافت همبند متراکم است که دسته‌های فیبرهای عصبی تشکیل دهنده تنه عصبی را احاطه کرده و در بر می‌گیرد (یعنی کل عصب را احاطه می‌کند). این غلاف حاوی رگ‌های خونی و لنفاوی ریز است.

The fibres within a peripheral nerve trunk derive considerable mechanical strength from these three layers of connective tissue.

فیبرهای درون یک تنه عصبی محیطی، قدرت مکانیکی قابل توجهی از این سه لایه بافت همبند به دست می‌آورند.

Clinical Correlation

همبستگی بالینی

• The connective tissue of epineurium, perineurium and endoneurium is in continuity with each other. The blood capillaries and lymphatics ramify in this connective tissue. The major arterial occlusion in the limbs may cause severe pain due to ischaemic neuritis.

• بافت همبند اپی‌نوریوم، پری‌نوریوم و اندونوریوم در امتداد یکدیگر قرار دارند. مویرگ‌های خونی و لنفاوی در این بافت همبند منشعب می‌شوند. انسداد شریانی اصلی در اندام‌ها ممکن است به دلیل نوریت ایسکمیک باعث درد شدید شود.

• The injuries of peripheral nerve are quite common and can occur due to compression, traction, trauma, injection, cuts, etc.

• آسیب‌های عصب محیطی بسیار شایع هستند و می‌توانند به دلیل فشردگی، کشش، ضربه، تزریق، بریدگی و غیره رخ دهند.

The nerve injuries are of three types:

آسیب‌های عصبی سه نوع هستند:

1. Neurotmesis: In this both axon and its myelin sheath is damaged.

۱. نوروتمزیس: در این حالت هم آکسون و هم غلاف میلین آن آسیب می‌بینند.

2. Axonotmesis: In this axon is damaged but its myelin sheath is preserved.

۲. آکسونوتمزیس: در این حالت آکسون آسیب می‌بیند اما غلاف میلین آن حفظ می‌شود.

3. Neuropraxia: In this both axon and its myelin sheath are preserved.

۳. نوروپراکسی: در این مورد، هم آکسون و هم غلاف میلین آن حفظ می‌شوند.

Recovery can occur in cases of neuropraxia and axonotmesis but functional loss is inevitable in case of neurotmesis.

بهبودی در موارد نوروپراکسی و آکسونوتمزیس امکان‌پذیر است، اما در مورد نوروتمزیس، از دست دادن عملکرد اجتناب‌ناپذیر است.

Degeneration and Regeneration of the Peripheral Nerves after Injury

تخریب و بازسازی اعصاب محیطی پس از آسیب

Degeneration of the nerve fibre (Fig. 3.10)

When a nerve fibre is cut, the axon is no longer in continuity with its trophic centre^*—the nerve cell body. The immediate reaction in the neuron is that of degeneration. The series of degenerative changes will take place: (a) in the nerve fibre—(i) the distal segment that is separated from the cell body, (ii) a portion of axon proximal to the injury, and (b) possibly in the cell body from which the axon arises.

تخریب فیبر عصبی (شکل ۳.۱۰)

هنگامی که یک فیبر عصبی بریده می‌شود، آکسون دیگر با مرکز تغذیه‌ای* خود – جسم سلولی عصبی – در ارتباط نیست. واکنش فوری در نورون، تخریب است. مجموعه‌ای از تغییرات تخریبی رخ خواهد داد: (الف) در فیبر عصبی – (۱) بخش انتهایی که از جسم سلولی جدا شده است، (۲) بخشی از آکسون که نزدیک به محل آسیب قرار دارد، و (ب) احتمالاً در جسم سلولی که آکسون از آن منشأ می‌گیرد.

FIG. 3.10 Degeneration of a nerve fibre (Wallerian degeneration).

شکل ۳.۱۰ تخریب یک فیبر عصبی (تخریب والرین).

Changes in the nerve fibre

تغییرات در فیبر عصبی

• The distal segment immediately undergoes degeneration from the site of lesion to its termination. This process of anterograde degeneration is called Wallerian degeneration.

• بخش دیستال بلافاصله از محل ضایعه تا انتهای آن دچار تخریب می‌شود. این فرآیند تخریب قدامی، تخریب والری نامیده می‌شود.

• The degeneration also extends proximally from the site of lesion, for a short distance as far as the first node of Ranvier.

• این تخریب همچنین از محل ضایعه به سمت پروگزیمال، برای فاصله کوتاهی تا اولین گره رانویر، گسترش می‌یابد.

In the process of degeneration, parts of the axon distal and proximal to cut, disintegrates and their myelin sheaths break up into lipid droplets.

در فرآیند تخریب، بخش‌هایی از آکسون که در قسمت دیستال و پروگزیمال برش خورده‌اند، تجزیه می‌شوند و غلاف‌های میلین آنها به قطرات لیپیدی تجزیه می‌شوند.

Changes in the nerve cell body

تغییرات در جسم سلولی عصبی

• The cell body swells and nucleus becomes eccentric.

• جسم سلولی متورم می‌شود و هسته خارج از مرکز می‌شود.

• The Nissl bodies disintegrate and become fine and granular, and dispersed throughout the cytoplasm, a process known as chromatolysis.

• اجسام نیسل متلاشی شده و ریز و دانه‌دار می‌شوند و در سراسر سیتوپلاسم پراکنده می‌شوند، فرآیندی که به عنوان کروماتولیز شناخته می‌شود.

The amount of swelling of the cell body and chromatolysis is greatest when the injury to the axon is close to the cell body. The changes that occur in the cell body following an injury to its axon are referred to as retrograde degeneration.

میزان تورم جسم سلولی و کروماتولیز زمانی که آسیب آکسون نزدیک به جسم سلولی باشد، بیشترین مقدار را دارد. تغییراتی که در جسم سلولی پس از آسیب به آکسون آن رخ می‌دهد، دژنراسیون رتروگراد نامیده می‌شود.

Regeneration of nerve fibre (Fig. 3.11)

Regeneration of nerve fibre usually begins two weeks after the injury. The various regenerative steps are as follows:

بازسازی فیبر عصبی (شکل ۳.۱۱)

بازسازی فیبر عصبی معمولاً دو هفته پس از آسیب شروع می‌شود. مراحل مختلف بازسازی به شرح زیر است:

FIG. 3.11 Regeneration of a divided nerve.

شکل ۳.۱۱ بازسازی یک عصب تقسیم شده.

• The macrophages migrate at the site of lesion and remove the debris by phagocytoses.

• ماکروفاژها به محل ضایعه مهاجرت می‌کنند و با فاگوسیتوز، بقایای سلولی را از بین می‌برند.

• The Schwann cells then proliferate and fill the endoneural tube to form a solid cellular cord (column of cells). The endoneural sheath and the contained cord of Schwann cells is known as band fibre.

• سپس سلول‌های شوان تکثیر می‌شوند و لوله اندونورال را پر می‌کنند تا یک طناب سلولی جامد (ستونی از سلول‌ها) تشکیل دهند. غلاف اندونورال و طناب حاوی سلول‌های شوان به عنوان فیبر نواری شناخته می‌شوند.

A small gap that exists between the proximal and distal stumps is also filled by the proliferating Schwann cells. The macrophages probably secrete the substances the nerve growth factors that cause proliferation of Schwann cells.

شکاف کوچکی که بین کنده‌های پروگزیمال و دیستال وجود دارد نیز توسط سلول‌های شوان در حال تکثیر پر می‌شود. ماکروفاژها احتمالاً موادی مانند فاکتورهای رشد عصبی را ترشح می‌کنند که باعث تکثیر سلول‌های شوان می‌شوند.

The proximal axon now gives rise to multiple sprouts with bulbous tips that enter the proximal end of endoneural tube of distal segment.

آکسون پروگزیمال اکنون جوانه‌های متعددی با نوک‌های پیازی ایجاد می‌کند که وارد انتهای پروگزیمال لوله اندونورال قطعه دیستال می‌شوند.

The course of sprouts is guided by the cord of Schwann cells. Several sprouts from different axons may enter into one endoneural tube but only one of the sprouts from each axon persists, the remainders degenerate. The persisting sprout now grows distally to reinnervate a motor or sensory end organ.

مسیر جوانه‌ها توسط طناب سلول‌های شوان هدایت می‌شود. چندین جوانه از آکسون‌های مختلف ممکن است وارد یک لوله اندونورال شوند، اما فقط یکی از جوانه‌های هر آکسون باقی می‌ماند و بقیه دژنره می‌شوند. جوانه باقی مانده اکنون به سمت دیستال رشد می‌کند تا یک اندام انتهایی حرکتی یا حسی را دوباره عصب‌دهی کند.

If it stops growing or wanders in some new direction, the normal function will not return.

اگر رشد آن متوقف شود یا در جهت جدیدی منحرف شود، عملکرد طبیعی آن باز نخواهد گشت.

Factors necessary for satisfactory regeneration

عوامل لازم برای بازسازی رضایت‌بخش

• Endoneural sheath should be intact, viz. in crush nerve injuries, the axon is divided and its blood supply is interfered but the endoneural sheaths remain intact.

• غلاف اندونورال باید سالم باشد، یعنی در آسیب‌های عصب له‌شده، آکسون تقسیم شده و خون‌رسانی آن مختل می‌شود اما غلاف‌های اندونورال سالم می‌مانند.

• Distance between proximal and distal stumps should not be more than few millimetres.

• فاصله بین استامپ‌های پروگزیمال و دیستال نباید بیش از چند میلی‌متر باشد.

• Infection should be absent at the site of wound.

• عفونت نباید در محل زخم وجود داشته باشد.

• Presence of nerve growth factors.

• وجود فاکتورهای رشد عصبی.

• Proper physiotherapy: Inadequate physiotherapy to the paralyzed muscles will cause their atrophy before it is reinnervated by the regenerating axons.

• فیزیوتراپی مناسب: فیزیوتراپی ناکافی برای عضلات فلج شده باعث آتروفی آنها قبل از اینکه توسط آکسون‌های در حال بازسازی دوباره عصب‌دهی شوند، می‌شود.

N.B. The axon grows at the rate of 3.5 to 4.5 mm per day, and if the cut ends of the peripheral nerves are sutured the regeneration is facilitated.

توجه: آکسون با سرعت ۳.۵ تا ۴.۵ میلی‌متر در روز رشد می‌کند و اگر انتهای بریده شده اعصاب محیطی بخیه زده شود، بازسازی تسهیل می‌شود.

Clinical Correlation

همبستگی بالینی

• If a mixed nerve (containing sensory, motor and autonomic fibres) is cut, then during the process of regeneration, its autonomic, motor and sensory fibres may travel to an inappropriate peripheral end organs as the growing axon of one type may enter the endoneural tube of the other type. This results in inappropriate responses. The classical example is Frey’s syndrome, a clinical condition in which when the patient eats, the ipsilateral cheek becomes red, hot and painful, followed by beads of perspiration. Further, there is hyperaesthesia in front and above the ear. This syndrome occurs following auriculotemporal nerve injury. What happens actually is that when the auriculotemporal nerve (a mixed nerve) is cut, the axons conveying secretory impulses to salivary glands grow into the endoneural tubes of axons supplying cutaneous receptors for pain, touch and temperature; and sympathetic axons supplying sweat glands and blood vessels. Consequently, a stimulus intended for salivary secretion during eating evokes cutaneous hyperaesthesia, sweating and flushing.

• اگر یک عصب مختلط (حاوی فیبرهای حسی، حرکتی و اتونومیک) بریده شود، در طول فرآیند بازسازی، فیبرهای اتونومیک، حرکتی و حسی آن ممکن است به اندام‌های انتهایی محیطی نامناسب منتقل شوند، زیرا آکسون در حال رشد یک نوع ممکن است وارد لوله اندونورال نوع دیگر شود. این منجر به پاسخ‌های نامناسب می‌شود. مثال کلاسیک آن سندرم فری است، یک وضعیت بالینی که در آن وقتی بیمار غذا می‌خورد، گونه همان طرف قرمز، داغ و دردناک می‌شود و به دنبال آن قطرات عرق جاری می‌شود. علاوه بر این، در جلو و بالای گوش، افزایش حس چشایی وجود دارد. این سندرم پس از آسیب عصب گوش و گیجگاهی رخ می‌دهد. در واقع، وقتی عصب گوش و گیجگاهی (یک عصب مختلط) بریده می‌شود، آکسون‌هایی که تکانه‌های ترشحی را به غدد بزاقی منتقل می‌کنند، به داخل لوله‌های اندونورال آکسون‌هایی که گیرنده‌های پوستی درد، لمس و دما را تأمین می‌کنند و آکسون‌های سمپاتیک که غدد عرق و رگ‌های خونی را تأمین می‌کنند، رشد می‌کنند. در نتیجه، محرکی که برای ترشح بزاق در حین غذا خوردن در نظر گرفته شده است، باعث افزایش حس بویایی پوست، تعریق و گرگرفتگی می‌شود.

• If the distance between the proximal and distal stumps of the completely severed nerve is greater, or the gap becomes filled with the proliferating fibrous tissue or by adjacent muscular tissue that bulges into the gap. The growing axonal sprouts enter into the surrounding connective tissue and form a tangled mass called neuroma.

• اگر فاصله بین انتهای پروگزیمال و دیستال عصب کاملاً قطع شده بیشتر باشد، یا شکاف با بافت فیبری در حال تکثیر یا بافت عضلانی مجاور که به داخل شکاف برآمده می‌شود، پر شود، جوانه‌های آکسونی در حال رشد به بافت همبند اطراف وارد شده و توده‌ای درهم‌تنیده به نام نوروما تشکیل می‌دهند.

Ganglia (Swelling or Knot)

The collection of nerve cell bodies outside the CNS is called ganglion. They are of two types: (a) sensory ganglia, and (b) autonomic ganglia.

گانگلیون (تورم یا گره)

به مجموعه اجسام سلولی عصبی در خارج از سیستم عصبی مرکزی گانگلیون گفته می‌شود. آنها دو نوع هستند: (الف) گانگلیون حسی و (ب) گانگلیون خودکار.

Sensory Ganglia

The sensory ganglia located on the dorsal roots of spinal nerves and on the trunks of some cranial nerves (trigemi-nal, facial, glossopharyngeal and vagus) have the same structure. Each ganglion has a connective tissue capsule surrounding the cell bodies of primary sensory neurons. These neurons are of unipolar (pseudounipolar) type having oval or rounded cell body. A single process leaves the cell body and after a short convoluted course bifurcates at a T-junction into peripheral and central processes. The peripheral process terminates in the peripheral receptors and the central process enters the CNS.

گانگلیون‌های حسی

گانگلیون‌های حسی واقع در ریشه‌های پشتی اعصاب نخاعی و روی تنه برخی از اعصاب جمجمه‌ای (سه قلو، صورت، زبانی-حلقی و واگ) ساختار یکسانی دارند. هر گانگلیون دارای یک کپسول بافت همبند است که اجسام سلولی نورون‌های حسی اولیه را احاطه کرده است. این نورون‌ها از نوع تک قطبی (شبه تک قطبی) با جسم سلولی بیضی یا گرد هستند. یک زائده از جسم سلولی خارج می‌شود و پس از یک مسیر کوتاه پیچ خورده، در محل اتصال T به دو زائده محیطی و مرکزی تقسیم می‌شود. زائده محیطی در گیرنده‌های محیطی خاتمه می‌یابد و زائده مرکزی وارد سیستم عصبی مرکزی می‌شود.

The peripheral process conducting impulses towards the cell body is functionally a dendrite but has the structural and physiological characteristics of an axon.

زائده محیطی که تکانه‌ها را به سمت جسم سلولی هدایت می‌کند، از نظر عملکردی یک دندریت است، اما ویژگی‌های ساختاری و فیزیولوژیکی یک آکسون را دارد.

The impulses pass directly from the peripheral to the central process bypassing the cell body. Each nerve cell body is closely surrounded by a layer of flattened cells called capsular cells or satellite cells. The satellite cells are similar in structure to Schwann cells and separate the nerve cell bodies from the capillaries. They help to provide nutrition, and structural support to the nerve cells of ganglia.

تکانه‌ها مستقیماً از زائده محیطی به زائده مرکزی منتقل می‌شوند و جسم سلولی را دور می‌زنند. هر جسم سلولی عصبی توسط لایه‌ای از سلول‌های مسطح به نام سلول‌های کپسولی یا سلول‌های ماهواره‌ای احاطه شده است. سلول‌های ماهواره‌ای از نظر ساختاری مشابه سلول‌های شوان هستند و جسم سلول‌های عصبی را از مویرگ‌ها جدا می‌کنند. آن‌ها به تأمین تغذیه و پشتیبانی ساختاری سلول‌های عصبی گانگلیون کمک می‌کنند.

Autonomic Ganglia

The autonomic ganglia are of two types: sympathetic and parasympathetic.

عقده‌های عصبی خودکار

عقده‌های عصبی خودکار دو نوع هستند: سمپاتیک و پاراسمپاتیک.

The sympathetic ganglia are located in the sympathetic chains present one on each side into the paravertebral region (paravertebral ganglia). They are also located in front of the vertebral column in the abdominal cavity— prevertebral ganglia (e.g. coeliac, superior mesenteric and inferior mesenteric ganglia).

گانگلیون‌های سمپاتیک در زنجیره‌های سمپاتیک که در هر طرف به ناحیه پاراورتبرال (گانگلیون‌های پاراورتبرال) وجود دارند، قرار دارند. آن‌ها همچنین در جلوی ستون فقرات در حفره شکمی – گانگلیون‌های پیش‌مهره‌ای (مانند گانگلیون‌های سلیاک، مزانتریک فوقانی و مزانتریک تحتانی) – قرار دارند.

The parasympathetic ganglia are located close to or in the walls of the viscera.

گانگلیون‌های پاراسمپاتیک نزدیک یا در دیواره‌های احشاء قرار دارند.

Each autonomic ganglion consists of a collection of mul-tipolar neurons, and is covered by a layer of connective tissue called capsule.The autonomic ganglia are the sites where preganglionic nerve fibres synapse on postganglionic neurons. They are relay stations in the visceromotor (auto-nomic motor) pathway. The preganglionic fibres are myelinated while the postganglionic fibres are non-myelinated.

هر گانگلیون اتونوم از مجموعه‌ای از نورون‌های چندقطبی تشکیل شده است و توسط لایه‌ای از بافت همبند به نام کپسول پوشیده شده است. گانگلیون‌های اتونوم مکان‌هایی هستند که فیبرهای عصبی پیش عقده‌ای روی نورون‌های پس عقده‌ای سیناپس می‌دهند. آن‌ها ایستگاه‌های رله در مسیر حرکتی ویسکروموتور (حرکتی اتونوم) هستند. فیبرهای پیش عقده‌ای میلین‌دار هستند در حالی که فیبرهای پس عقده‌ای بدون میلین هستند.

Clinical Correlation

همبستگی بالینی

• Peripheral neuropathy (neuritis)

It is the most common disorder of the peripheral nervous system. It consists of degenerative changes in the peripheral nerves which produce sensory loss and motor weakness. The distal portions of the nerves are affected first, hence symptoms appears first in hands and feet (glove and stocking paraesthesia). There are multiple causes of peripheral of neuropathy, viz. nutritional deficiencies such as deficiency of vit. B₁, B₆and B₁₂, toxins of various kinds such as drugs, alcohol, and metabolic disorders such as diabetes.

• نوروپاتی محیطی (نوریت)

این شایع‌ترین اختلال سیستم عصبی محیطی است. این بیماری شامل تغییرات دژنراتیو در اعصاب محیطی است که باعث از دست دادن حس و ضعف حرکتی می‌شود. قسمت‌های انتهایی اعصاب ابتدا تحت تأثیر قرار می‌گیرند، از این رو علائم ابتدا در دست‌ها و پاها ظاهر می‌شوند (پاراستزی با دستکش و جوراب). علل متعددی برای نوروپاتی محیطی وجود دارد، از جمله کمبودهای تغذیه‌ای مانند کمبود ویتامین B₁، B₆ و B₁₂، سموم مختلف مانند داروها، الکل و اختلالات متابولیکی مانند دیابت.

• Entrapment syndromes

They occur due to compression of peripheral nerves, e.g. compression of median nerve in the carpal tunnel (carpal tunnel syndrome).

• سندرم‌های گیرافتادگی

این سندرم‌ها به دلیل فشردگی اعصاب محیطی، مانند فشردگی عصب مدیان در تونل کارپال (سندرم تونل کارپال) رخ می‌دهند.

• Radiculopathy

It occurs due to compression of nerve roots due to variety of disorders, e.g. spondylosis, disc prolapse, etc.

• رادیکولوپاتی

این بیماری به دلیل فشرده شدن ریشه‌های عصبی به دلیل اختلالات مختلف، مانند اسپوندیلوز، پرولاپس دیسک و غیره رخ می‌دهد.

Clinical Problems

مشکلات بالینی

1. In patients with multiple sclerosis and diabetes mellitus, there is an impaired control of skeletal and smooth muscles. Why?

۱. در بیماران مبتلا به ام‌اس و دیابت شیرین، اختلال در کنترل عضلات اسکلتی و صاف وجود دارد. چرا؟

2. By what route the tetanus toxin travel from the site of wound to the central nervous system?

۲. سم کزاز از چه مسیری از محل زخم به سیستم عصبی مرکزی منتقل می‌شود؟

3. The injured nerve fibres in the peripheral nervous system are able to regenerate but in the central nervous system they fail to do so. Why?

۳. رشته‌های عصبی آسیب‌دیده در سیستم عصبی محیطی قادر به بازسازی هستند اما در سیستم عصبی مرکزی این اتفاق نمی‌افتد. چرا؟

4. A man on returning home after attending a party on Saturday night, slept on a hard chair the whole night with his right hand suspended over the edge of the chair back. Next day when he woke up, he found that he was not able to extend his right hand, but by end of the day his hand became normal without treatment. What is the likely diagnosis? Mention its anatomical basis.

۴. مردی پس از شرکت در یک مهمانی در شب شنبه، تمام شب را روی یک صندلی سفت خوابید و دست راستش از لبه پشتی صندلی آویزان بود. روز بعد وقتی از خواب بیدار شد، متوجه شد که قادر به دراز کردن دست راستش نیست، اما تا پایان روز دستش بدون درمان به حالت عادی برگشت. تشخیص احتمالی چیست؟ مبنای آناتومیک آن را ذکر کنید.

5. If muscles are paralyzed following a nerve injury due to crush or traction, the recovery is rapid and nearly complete, but if the paralysis occurs due to complete section of a nerve trunk, the recovery is not possible at all. Mention the reason for this.

۵. اگر عضلات به دنبال آسیب عصبی ناشی از له شدن یا کشش فلج شوند، بهبودی سریع و تقریباً کامل است، اما اگر فلج به دلیل قطع کامل تنه عصبی رخ دهد، بهبودی به هیچ وجه امکان‌پذیر نیست. دلیل این امر را ذکر کنید.

Clinical Problem Solving

حل مسئله بالینی

1. In diseases like multiple sclerosis (skleros = hardening) and diabetes mellitus the myelin sheath is gradually destroyed. Consequently, the transmission of nerve impulse is slowed leading to an impaired control of the skeletal and smooth muscles.

۱. در بیماری‌هایی مانند ام‌اس (اسکلروز متعدد = سخت شدن) و دیابت شیرین، غلاف میلین به تدریج از بین می‌رود. در نتیجه، انتقال تکانه‌های عصبی کند می‌شود و منجر به اختلال در کنترل عضلات اسکلتی و صاف می‌گردد.

2. The tetanus toxin travels from the site of wound to the CNS through the spaces in the endoneurium of nerve fibres.

۲. سم کزاز از محل زخم به سیستم عصبی مرکزی از طریق فضاهای موجود در اندونوریوم فیبرهای عصبی منتقل می‌شود.

3. The regeneration of nerve fibres is possible in the peripheral nervous system due to following factors:

۳. بازسازی فیبرهای عصبی در سیستم عصبی محیطی به دلیل عوامل زیر امکان‌پذیر است:

(a) Presence of endoneural tubes.

(الف) وجود لوله‌های اندونورال.

(b) Presence of large number of Schwann cells.

(ب) وجود تعداد زیادی سلول شوان.

(c) Presence of nerves growth factors (seepage 26).

(ج) وجود فاکتورهای رشد عصبی (صفحه ۲۶).

In the CNS also there is an attempt at regeneration of the axons as evidenced by sprouting of the axons, but the process ceases after 2 weeks due to the following factors:

در سیستم عصبی مرکزی نیز تلاشی برای بازسازی آکسون‌ها وجود دارد که با جوانه زدن آکسون‌ها مشهود است، اما این روند پس از ۲ هفته به دلیل عوامل زیر متوقف می‌شود:

(a) Absence of endoneural tubes.

(الف) عدم وجود لوله‌های اندونورال.

(b) Failure of oligodendrocytes to serve in the same manner as Schwann cells. The oligodendrocytes in number and are at a short distance away from the axon consequently when myelin sheath degenerates, no column of cells are formed to guide the growing axon sprouts.

(ب) ناتوانی الیگودندروسیت‌ها در انجام وظیفه‌ای مشابه سلول‌های شوان. الیگودندروسیت‌ها از نظر تعداد و فاصله از آکسون فاصله کمی دارند، در نتیجه وقتی غلاف میلین تخریب می‌شود، هیچ ستونی از سلول‌ها برای هدایت جوانه‌های آکسون در حال رشد تشکیل نمی‌شوند.

(c) Absence of nerve growth factors in the CNS.

(ج) عدم وجود فاکتورهای رشد عصبی در سیستم عصبی مرکزی.

(d) Laying down of scar tissue by the active astrocytes.

(د) ایجاد بافت اسکار توسط آستروسیت‌های فعال.

4. This is typical case of Saturday night paralysis due to neurapraxia of radial nerve. The term neurapraxia is applied to transient nerve block due to pressure on the nerve. The paralysis is incomplete and the recovery is rapid and complete. Also seepage 25.

۴. این یک مورد معمول از فلج شنبه شب به دلیل نوراپراکسی عصب رادیال است. اصطلاح نوراپراکسی به انسداد گذرای عصب به دلیل فشار روی عصب اطلاق می‌شود. فلج ناقص است و بهبودی سریع و کامل است. همچنین صفحه ۲۵.

5. This is because in nerve lesion due to crush injury or traction, the axons are damaged but the surrounding connective tissue remains intact, a condition called axonotmesis. Consequently, the nerve regenerates and function returns to normal. However, if there is complete section of the nerve, both axons and surrounding connective tissue sheaths are damaged, a condition called neurotmesis. Consequently, the nerve fails to regenerate.

۵. دلیل این امر این است که در ضایعه عصبی ناشی از آسیب له شدگی یا کشش، آکسون‌ها آسیب می‌بینند اما بافت همبند اطراف آن سالم می‌ماند، وضعیتی که آکسونوتمزیس نامیده می‌شود. در نتیجه، عصب بازسازی می‌شود و عملکرد آن به حالت عادی برمی‌گردد. با این حال، اگر بخش کاملی از عصب وجود داشته باشد، هم آکسون‌ها و هم غلاف‌های بافت همبند اطراف آن آسیب می‌بینند، وضعیتی که نوروتمزیس نامیده می‌شود. در نتیجه، عصب قادر به بازسازی نیست.

^* Trophic = having to do with the nutrition.

* غنی بودن = مربوط به تغذیه.