کابوس در میانسالی با خطر زوال عقل مرتبط است
مطالعه جدیدی که توسط محققان دانشگاه بیرمنگام در مجله The Lancet، eClinicalMedicine منتشر شده است، نشان میدهد که کابوسها ممکن است چندین سال یا حتی چند دهه قبل از بروز مشکلات حافظه و تفکر مربوط به زوال عقل شایع شوند.
دکتر آبیدمی اوتایکو، از مرکز سلامت مغز انسان در دانشگاه بیرمنگام، گفت: «ما برای اولین بار نشان دادیم که رویاهای ناراحت کننده یا کابوس می تواند با خطر زوال عقل و زوال شناختی در میان بزرگسالان سالم در جمعیت عمومی مرتبط باشد.
“این مهم است زیرا شاخص های خطر بسیار کمی برای زوال عقل وجود دارد که می توان در اوایل میانسالی شناسایی کرد. در حالی که باید کار بیشتری برای تأیید این پیوندها انجام شود، ما معتقدیم که رویاهای بد می تواند راهی مفید برای شناسایی افراد در معرض خطر بالای ابتلا به زوال عقل باشد و استراتژی هایی برای کاهش سرعت شروع بیماری ایجاد کند.
ما برای اولین بار نشان دادیم که رویاهای ناراحت کننده یا کابوس می تواند با خطر زوال عقل و زوال شناختی در میان بزرگسالان سالم در جمعیت عمومی مرتبط باشد.
دکتر ابیدمی اوتایکو، مرکز سلامت مغز انسان
در این مطالعه، دکتر اوتایکو دادههای سه گروه مبتنی بر جامعه را در ایالات متحده بررسی کرد. این شامل بیش از ۶۰۰ مرد و زن بالغ بین ۳۵ تا ۶۴ سال بود. و ۲۶۰۰ بزرگسال ۷۹ ساله و بالاتر. همه شرکتکنندگان در شروع مطالعه بدون زوال عقل بودند و برای گروه جوانتر بهطور متوسط ۹ سال و برای شرکتکنندگان مسنتر پنج سال پیگیری شدند.
این مطالعه جمعآوری دادهها را بین سالهای ۲۰۰۲ و ۲۰۱۲ آغاز کرد. شرکتکنندگان طیفی از پرسشنامهها را تکمیل کردند، از جمله شاخص کیفیت خواب پیتسبورگ، که شامل سؤالی در مورد اینکه افراد چقدر خوابهای بد را تجربه میکنند، است.
این دادهها با استفاده از نرمافزار آماری تجزیه و تحلیل شدند تا مشخص شود که آیا شرکتکنندگان با فراوانی کابوسهای شبانه بیشتر احتمال دارد که زوال شناختی را تجربه کنند و تشخیص داده شود که زوال عقل دارند یا خیر.
این تحقیق نشان می دهد که افراد میانسال (۳۵ تا ۶۴) که به صورت هفتگی خواب های بد را تجربه می کنند، چهار برابر بیشتر در معرض خطر زوال شناختی در دهه بعد هستند، در حالی که احتمال ابتلا به زوال عقل در افراد مسن دو برابر بیشتر است.
جالب توجه است، این مطالعه نشان داد که این ارتباط برای مردان بسیار قوی تر از زنان است. برای مثال، مردان مسنتری که به صورت هفتگی کابوسهای شبانه را تجربه میکردند، پنج برابر بیشتر از مردان مسنتری که خواب بدی نداشتند، در معرض ابتلا به زوال عقل بودند. اما در زنان، افزایش خطر تنها ۴۱ درصد بود.
گامهای بعدی این تحقیق شامل بررسی اینکه آیا کابوسهای شبانه در بین جوانان میتواند با خطر زوال عقل در آینده مرتبط باشد یا خیر، و اینکه آیا سایر ویژگیهای رویا، مانند اینکه چقدر خوابها را به یاد میآوریم و چقدر واضح هستند، میتواند برای شناسایی خطر زوال عقل نیز استفاده شود، خواهد بود. محققان همچنین با استفاده از الکتروانسفالوگرافی (EEG) و تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) قصد دارند اساس بیولوژیکی رویاهای بد را در افراد سالم و افراد مبتلا به زوال عقل بررسی کنند.