آیا این اختلال شناختی خفیف است یا چیز دیگری

MCI زمانی است که فرد دچار کاهش کوچک اما قابل توجهی در حافظه یا مهارت های تفکر می شود. افراد مبتلا به MCI معمولا هنوز هم می توانند از خود مراقبت کنند و کارهای روزانه را به تنهایی انجام دهند.

MCI در افراد مسن نسبتاً رایج است. انجمن آلزایمر تخمین می زند که تقریباً ۱۵ تا ۲۰ درصد از افراد بالای ۶۵ سال ممکن است MCI داشته باشند.

علائم MCI اغلب به دو دسته اصلی تقسیم می شوند:

• علائم آمنستیک اینها شامل مشکلات مربوط به حافظه، مانند فراموش کردن نام، مکان یا مکالمه، یا قرار دادن اشتباه آیتم ها و فراموش کردن مکان آنها است.
• علائم غیر فراموشی اینها شامل مشکلاتی در مهارت‌های فکری می‌شود که به حافظه مرتبط نیستند، مانند از دست دادن رشته فکر – یا حس زمان یا جهت – یا مشکل در تمرکز.

MCI در مقابل زوال عقل در مقابل پیری سالم

MCI به عنوان زوال عقل در نظر گرفته نمی شود، اما تقریباً ۱۰ تا ۱۵ درصد از افراد مبتلا به MCI ممکن است هر ساله دچار زوال عقل شوند، از جمله نوع خاصی از زوال عقل به نام بیماری آلزایمر.

بیماری آلزایمر بین ۶۰ تا ۸۰ درصد موارد زوال عقل را تشکیل می دهد.

MCI گاهی اوقات به عنوان یک مرحله انتقالی بین کاهش شناختی مورد انتظار افزایش سن و زوال شناختی جدی تر از زوال عقل تعریف می شود.

تفاوت بین MCI، بیماری آلزایمر و سایر انواع زوال عقل و پیری سالم به شدت علائم شما مربوط می شود.

تشخیص اختلال شناختی خفیف

هیچ آزمایش تشخیصی رسمی برای MCI وجود ندارد. پزشک شما احتمالاً شرح حال کاملی می گیرد و آزمایش خون انجام می دهد تا هر گونه بیماری زمینه ای را که ممکن است به مشکلات حافظه کمک کند، بررسی کند.

آنها ممکن است مصاحبه ها و تست های عملکرد ذهنی را در کنار تصویربرداری مغز و معاینات عصبی انجام دهند تا به تشخیص کمک کنند. آزمایش‌های نشانگر زیستی همچنین می‌توانند به تشخیص اینکه آیا شما به بیماری آلزایمر مبتلا هستید یا خیر.

پزشک شما در مورد توانایی شما در انجام فعالیت های رایج مرتبط با زندگی روزمره سوالاتی می پرسد. این فعالیت‌ها که فعالیت‌های ابزاری زندگی روزمره (IADL) نامیده می‌شوند عبارتند از:

• مصرف داروها
• پختن یا تهیه غذا
• انجام کارهای خانه داری
• با استفاده از تلفن یا دستگاه الکترونیکی دیگر
• خرید کردن
• مدیریت پول
• دنبال کردن یک سرگرمی یا فعالیت تفریحی

آیا می توان اختلال شناختی خفیف را معکوس کرد؟

در برخی موارد، MCI ممکن است برگشت پذیر باشد.

در حال حاضر هیچ دارویی وجود ندارد که توسط سازمان غذا و دارو (FDA) برای درمان MCI تایید شده باشد.

اما اگر MCI ناشی از یکی از موارد زیر باشد قابل درمان است:

• سکته مغزی یا بیماری عروقی
• آسیب مغزی تروماتیک (TBI) مانند ضربه مغزی
• یک دارو، به عنوان یک عارضه جانبی
• بیخوابی
• افسردگی یا اضطراب

تغییر یا قطع داروها یا کار با یک درمانگر یا پزشک برای درمان بی خوابی، افسردگی یا اضطراب می تواند MCI را معکوس یا حتی درمان کند.

در موارد دیگر، MCI به سمت زوال عقل یا بیماری آلزایمر، که شرایط پیشرونده هستند، پیش می رود. این بدان معنی است که توانایی شما برای انجام فعالیت های روزانه ممکن است در طول زمان بدتر شود.

کاهش شناختی مرتبط با MCI نسبت به روند طبیعی پیری شدیدتر و قابل توجه تر است. اما معمولاً بر توانایی فرد برای انجام کارهای اساسی روزمره تأثیر نمی گذارد.

در حالی که همه موارد MCI به زوال عقل پیشرفت نمی کنند، احتمال ابتلا به زوال عقل در فرد مبتلا به MCI بسیار بیشتر است.

با زوال عقل، مشکلات شناختی بر توانایی فرد برای انجام کارهای روزانه مانند لباس پوشیدن، رانندگی یا تصمیم گیری خوب تأثیر می گذارد.

اگر تشخیص MCI دریافت کردید، مهم است که هر ۶ تا ۱۲ ماه به پزشک خود مراجعه کنید تا مطمئن شوید که علائم شما پیشرفت نکرده است.