در طول یک تجربه معنوی در مغز چه اتفاقی می افتد

پروفسور لیزا میلر (Prof. Lisa Miller)، ویراستار کتاب راهنمای روانشناسی و معنویت (Handbook of Psychology & Spirituality) دانشگاه آکسفورد، مجموعه ای از مطالعات را در مورد آنچه در مغز افراد دارای زندگی معنوی شدید اتفاق می افتد، انجام داده است.

تحقیقات او نشان داده است که افرادی که تمرین‌های معنوی معمولی دارند، ضخیم شدن قشر در قشر جلوی مغز را نشان می‌دهند. به طرز جالبی، او می گوید که افرادی که با افسردگی مزمن زندگی می کنند، نازک شدن قشر مغز را در همان ناحیه مغز تجربه می کنند.

این باعث شده است که او استدلال کند که معنویت و افسردگی احتمالا “دو روی یک سکه هستند.

اخیراً، میلر و تیمی از محققان مؤسسه ذهن معنوی بدن، در کالج معلمان دانشگاه کلمبیا در شهر نیویورک، نیویورک، و دانشکده پزشکی دانشگاه ییل در نیوهیون، سی تی، از MRI ​​عملکردی برای یافتن آنچه در مغز افراد اتفاق می افتد زیرا آنها یک تجربه معنوی شدید را به تصویر می کشند.

آن‌ها شرکت‌کنندگانی را که مشترکاً در شیوه‌های معنوی و مذهبی مختلف اشتراک می‌کردند، استخدام کردند، که در اولین آزمایش، از آنها خواستند تا یک تجربه معنوی شخصی را در حین اسکن مغزشان به خاطر بسپارند.

این کار با کمک اسکریپت‌های راهنمایی انجام شد که شرکت‌کنندگان از قبل دریافت کردند، و به آنها دستور می‌داد «شرایطی را توصیف کنند که در آن [آنها] ارتباط قوی با قدرت بالاتر یا حضور معنوی احساس می‌کنند».

از آنجایی که همه آنها اعمال معنوی بسیار متفاوتی داشتند، تجربیاتی که در آزمایش توضیح داده شد طیف گسترده ای را شامل می شود، از “رابطه دو طرفه با یک قدرت بالاتر” و “احساس احساس یگانگی در طبیعت در کنار اقیانوس یا بالای کوه”. تمام راه تا “قرار گرفتن در منطقه ای از فعالیت بدنی شدید (مانند ورزش یا یوگا)، آگاهی ناگهانی، ارتباط احساسی بدنی یا شناوری، مدیتیشن یا دعا.”

هیچ یک از درخواست‌ها شامل هیچ تصویری مربوط به غذا و غذا خوردن، فعالیت‌های جنسی یا مواد مخدر نمی‌شد.

محققان استدلال می‌کنند که این نمادی از «تعریف گسترده‌تر و مدرن‌تر از معنویت است که ممکن است مستقل از دینداری باشد».

یافته‌های آنها در مقاله‌ای که اکنون در مجله Cerebral Cortex منتشر شده گزارش شده است.

معنویت ممکن است اثرات استرس را از بین ببرد

مطالعه فعالیت مغزی داوطلبان در حالی که آنها یک تجربه معنوی شخصی را به تصویر می‌کشیدند، به دانشمندان این امکان را داد که مناطق مغزی را که به نظر می‌رسید در پردازش رویدادهای معنوی دخیل هستند، شناسایی کنند.

میلر و همکارانش همچنین فعالیت مغز مشاهده شده را مقایسه کردند زیرا شرکت کنندگان یک تجربه معنوی را با فعالیت مغزی توصیف کردند که داوطلبان تجربیات استرس زا یا خنثی را تصور می کردند که هیچ عواطف قوی را ایجاد نمی کرد.

با انجام این کار، آنها توانستند الگویی را بیابند که به گفته آنها تنها زمانی مشاهده می شود که یک تجربه معنوی در میان باشد.

آنها دریافتند که لوب آهیانه تحتانی – که به آگاهی فرد از خود و دیگران گره خورده است – هنگام توصیف یک رویداد معنوی کمتر فعال است، در حالی که فعالیت در آن ناحیه مغز وقتی به استرس یا احساس خنثی فکر می کند افزایش می یابد. تجربیات.

بنابراین، این تیم پیشنهاد می‌کند که این منطقه «ممکن است نقش مهمی در پردازش ادراکی و بازنمایی خود-دیگری در طول تجربیات معنوی داشته باشد».

به نظر می‌رسد که این استدلال‌های قبلی میلر را تأیید می‌کند که تجربیات معنوی می‌توانند به “تأثیر استرس بر سلامت روان” کمک کنند.

محققان توضیح می‌دهند: «این نتایج مکانیسم‌های عصبی زیربنای تجربه معنوی را در سنت‌ها و دیدگاه‌های مختلف نشان می‌دهند.

آنها می افزایند: «ادامه ساختن درک تجربی ما از چگونگی واسطه شدن تجربیات معنوی توسط مغز و گسترش آینده مطالعات مشابه به جمعیت های بالینی می تواند به تسهیل ادغام معقول معنویت در درمان و پیشگیری در زمینه های شرایط سلامت روان کمک کند.»

شایان ذکر است که این مطالعه در مقیاس کوچک بوده و در مجموع فقط ۲۷ شرکت کننده را شامل می شود. همه شرکت کنندگان بزرگسالان جوان، ۱۸ تا ۲۷ ساله و از سلامت جسمی و روانی خوبی بودند.