با متوقف شدن توسعه داروهای جدید برای بیماری آلزایمر، محققان به تحریک عمیق مغز به عنوان راهی ممکن برای کمک به افراد مبتلا به این بیماری برای ادامه زندگی مستقل روی آورده‌اند.
این درمان که شامل تحریک مغز از طریق سیم‌های کوچک کاشته‌شده است، در هزاران نفر در سراسر جهان با سایر بیماری‌های عصبی مانند پارکینسون با موفقیت مورد استفاده قرار گرفته است.
اکنون محققان در حال آزمایش هستند تا ببینند آیا ممکن است برای افراد مبتلا به آلزایمر مفید باشد و مقداری از وزن را از روی شانه های مراقبین بردارد.
در یک مطالعه جدید، محققان سیم های الکتریکی نازکی را در مغز سه فرد مبتلا به آلزایمر خفیف با جراحی کاشتند. هر سیم به یک مولد پالس در دیواره قفسه سینه متصل بود.
این دستگاه به طور مداوم لوب فرونتال مغز را تحریک می کرد، شبیه به روشی که ضربان ساز قلب قلب را تحریک می کند. هدف از این تحریک عمیق مغز، کند کردن پیشرفت بیماری آلزایمر بود.
این یک مطالعه آزمایشی با تعداد کمی از شرکت کنندگان بود، بنابراین کارشناسان می گویند که نتایج باید با احتیاط مشاهده شود.
با این حال، دکتر داگلاس شار، یکی از نویسندگان این مطالعه و مدیر بخش مغز و اعصاب شناختی در موسسه عصبی مرکز پزشکی وکسنر دانشگاه ایالتی اوهایو، گفت که از نتایج آن راضی است.
شار گفت: «مردم این روش را به خوبی تحمل کردند.»
همچنین نشانه‌هایی وجود داشت که نشان می‌داد این درمان ممکن است برای بیماران و مراقبان «منافع بالقوه» باشد.
پس از حداقل ۱۸ ماه تحریک عمیق مغزی مداوم، هر سه نفر نشانه هایی از بهبود عملکرد اجرایی خود را نشان دادند. این شامل توانایی های ذهنی مانند حل مسئله، تصمیم گیری، برنامه ریزی، سازماندهی، توجه و تمرکز می شود.
با این حال، هنگامی که محققان این سه نفر را با افراد مشابهی که تحت درمان قرار نگرفته بودند مقایسه کردند، تنها دو نفر از این سه نفر بهبودهای “آماری قابل توجهی” داشتند.
شار گفت که آخرین فرد، یک زن، بسیار جوان بود و دارای نشانگرهای ژنتیکی بود که با کاهش سریع‌تر آلزایمر مرتبط بود.
تصور می شود که تحریک عمیق مغز بر فعالیت و تعامل نورون ها تأثیر می گذارد.
که در مطالات گذشته دکتر گوئن اسمیت، استاد روانپزشکی و علوم رفتاری در پزشکی جان هاپکینز در مریلند، گفت: «تحریک عمیق مغز نه تنها متابولیسم مغز را در مناطق خاصی افزایش می‌دهد، بلکه ارتباطات بین آنها را افزایش می‌دهد، چیزی که به عنوان «اتصال عملکردی» شناخته می‌شود. ”
این هر دو در طول بیماری آلزایمر کاهش می یابد.
مطالعه جدید امروز در مجله بیماری آلزایمر منتشر شد.
هدف قرار دادن مهارت‌های روزمره
این اولین مطالعه در مورد تحریک عمیق مغز به عنوان یک درمان بالقوه برای بیماری آلزایمر نیست.
مطالعات قبلی تحریک عمیق مغز در افراد مبتلا به بیماری آلزایمر بر مدارهای حافظه متمرکز بود.
با این حال، مطالعه حاضر اولین مطالعه ای است که مدارهای غیرحافظه مغز را مورد هدف قرار می دهد.
اسمیت گفت: «محققان به یک هدف جدید نگاه کردند و متوجه افزایش متابولیسم مغز و برخی ثبات شناخت شدند.
اسمیت بخشی از یک مطالعه قبلی بود که از تحریک عمیق مغز بر روی مدارهای حافظه بیماران آلزایمر استفاده کرد.
ممکن است علاوه بر بهبود توانایی های ذهنی، مزایای دیگری از تحریک عمیق مغز نیز وجود داشته باشد.
اسمیت به Healthline گفت: «آنچه در مورد هدف در این مطالعه جالب است این است که ممکن است پتانسیل بهبود برخی علائم عصبی روانی وجود داشته باشد.
این علائم دیگر شامل افسردگی است که در بین افراد مبتلا به آلزایمر رایج است.
مطالعات دیگر از تحریک عمیق مغزی لوب فرونتال در افراد مبتلا به افسردگی اساسی استفاده کرده اند.
شار گفت یکی از دلایلی که آنها لوب فرونتال را انتخاب کردند این است که پزشکان در حال حاضر “راه های زیادی برای کمک به این علائم در بیماران آلزایمر ندارند.”
اکثر درمان ها و داروها برای بیماری آلزایمر بر بهبود حافظه تمرکز دارند.
همچنین راه‌های زیادی وجود دارد که مراقبان می‌توانند به افراد کمک کنند تا با از دست دادن حافظه کنار بیایند – مانند استفاده از تقویم، یادداشت، زنگ هشدار و یادآوری.
با این حال، جبران زمانی که فرد دیگر قادر به انجام کارهایی مانند انجام یک کار یا رفتن به گردش نیست، دشوارتر است. این فعالیت‌ها به افراد نیاز دارد که برنامه‌ریزی کنند و تصمیم‌های زیادی بگیرند، از جمله اینکه کجا می‌روند، آب و هوا چگونه است، چه لباسی بپوشند و چه مقدار پول باید بیاورند.
Scharre گفت: “این حوزه های شناختی دیگر برای عملکرد روزانه و مراقبت بسیار مهم هستند.”
علاقه به تحریک عمیق مغز
برای تایید اینکه تحریک عمیق مغز لوب های فرونتال در افراد مبتلا به آلزایمر بی خطر و موثر است، به مطالعات بیشتری نیاز است.
شار گفت گام بعدی درخواست کمک های مالی برای تامین مالی یک آزمایش بزرگتر است. او فکر می کند برای دریافت تعداد کافی بیماران به یک آزمایش چند مرکزی نیاز است.
اگر آزمایش‌های بالینی بزرگتر نشان دهد که تحریک عمیق مغز بی‌خطر است و برای افراد مبتلا به بیماری آلزایمر کار می‌کند، ممکن است درمان آن چیزی نباشد که برخی افراد تصور می‌کنند.
شار گفت: “تحریک عمیق مغز برای همه بیماران آلزایمر مناسب نیست.” یک جمعیت فرعی وجود دارد که ممکن است از این سود ببرند، و دیگرانی که ممکن است نتوانند.»
هر سه بیمار در مطالعه حاضر آلزایمر خفیف داشتند. افرادی که بیماری آنها پیشرفته تر است ممکن است سود زیادی نبرند زیرا ممکن است نورون ها به تحریک پاسخ یکسانی ندهند.
تحریک عمیق مغز ممکن است درمانی برای آلزایمر نباشد، اما ممکن است بدتر شدن علائم را کاهش دهد. این می تواند به یک پیشرفت بزرگ در عملکرد روزمره تبدیل شود.
اسمیت گفت: در بسیاری از مطالعات مربوط به بیماری آلزایمر، “نشان دادن ایمنی تحریک عمیق مغز و ثبات عملکرد ذهنی دلگرم کننده است.”
Scharre همچنین فکر می کند که اگر تحریک عمیق مغز توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده برای بیماری آلزایمر تایید شود، یکی از چندین روش درمانی برای پزشکان خواهد بود.
این مشابه نحوه درمان فشار خون بالا، کلسترول بالا، دیابت و سایر شرایط است. هر دارو یا درمانی برای همه بیماران به یک اندازه خوب عمل نمی کند.
از آنجایی که بیش از ۱۰ سال است که داروی جدیدی برای آلزایمر وجود نداشته است و تحقیقات کمی در مورد آلزایمر توسط شرکت‌های دارویی انجام می‌شود، این درمان جدید بالقوه امیدی به این حوزه می‌دهد.
اسمیت گفت: “ما دریافتیم که علاقه زیادی به تحریک عمیق مغز در میان پزشکان و بیماران آلزایمر وجود دارد.”
او افزود که یکی از دلایل “علاقه پایدار” این است که مطالعات همچنان نشان می دهد که ایمن است.
اما شار مراقب است که این علاقه را با واقعیتی که در حال حاضر تحقیق در آن قرار دارد تعدیل کند.
شار گفت: «بیماران نباید به سراغ جراح مغز و اعصاب خود بروند تا این چیزها را در مغزشان بگذارند. “این هنوز یک کار در حال پیشرفت است.”
