سلامتیعلوم پزشکی

آیا چیزی به نام «چاقی سالم» وجود دارد

امتیازی که به این مقاله می دهید چند ستاره است؟
[کل: ۱ میانگین: ۵]
یک مقاله تحقیقاتی جدید بیان می‌کند که این اصطلاح باید کنار گذاشته شود. کارشناسان دیگر می‌گویند که فرض ناسالم بودن افراد چاق باعث بروز مشکلات مختلفی می‌شود.

آیا انسان می‌تواند هم چاق و هم سالم باشد؟

این سوال در مرکز مقاله جدیدی است که در Annals of Human Biology در این ماه منتشر شده است.

در این مقاله، دکتر ویلیام جانسون (Dr. William Johnson) از دانشکده علوم ورزش، مهارت و سلامت، در دانشگاه لافبورو در بریتانیا، این ایده را مطرح کرد که اصطلاح “چاقی سالم” (healthy obesity) باید کنار گذاشته شود.

جانسون می‌نویسد: «اینکه چاقی برای سلامتی مضر است غیرقابل انکار است، اما به وضوح بین افراد در میزان مضر بودن آن تفاوت وجود دارد.»

جانسون از نگاه دقیق‌تری به شاخص توده بدن یا BMI حمایت می‌کند، زیرا عوامل مؤثر دیگری نیز وجود دارند که سلامت فرد را تعیین می‌کنند. اینها شامل اینکه آیا آنها سیگار می کشند و احتمال ابتلای آنها به برخی شرایط در آینده در زندگی است.

در حال حاضر BMI بالای ۳۰ چاق محسوب می شود.

جانسون توضیح می‌دهد که اصطلاح «چاقی سالم» ناقص است، زیرا افرادی که چاق هستند، حتی آن‌هایی که از نظر متابولیک سالم هستند، همچنان در معرض افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های متعددی از جمله دیابت نوع ۲، بیماری مزمن کلیوی و به طور کلی افزایش خطر مرگ و میر هستند. 

جانسون گفت: «در حالی که مفهوم چاقی سالم خام و مشکل‌ساز است و به بهترین نحو ممکن است کنار گذاشته شود، فرصت بزرگی برای بررسی بیولوژیکی انسان در مورد سطوح، علل و پیامدهای ناهمگونی در سلامت در میان افراد با BMI یکسان وجود دارد.» اشاره به افراد با BMI یکسان می‌تواند خطرات سلامتی متفاوتی داشته باشد.

سالم چیست؟

این مفهوم که آیا “چاقی سالم” یک اصطلاح ناقص است یا خیر بحث برانگیز است.

شارون ضرابی (Sharon Zarabi)، مدیر برنامه چاقی در بیمارستان لنوکس هیل در نیویورک، گفت که گفتن اینکه فردی که چاق است نمی‌تواند سالم باشد مفید نیست.

ضرابی گفت: «من فکر می‌کنم باید از استفاده از BMI به عنوان دسته‌بندی افراد چاق/اضافه وزن یا ناسالم دور شویم. «بحث واقعی در اینجا این است که چگونه سلامت را تعریف کنیم؟ آیا گیاهخواری که BMI (شاخص توده بدن) ۳۰ دارد، اجتناب از تمام چربی های اشباع شده از گوشت و مصرف رژیم غذایی پر از کربوهیدرات های ساده [و در نتیجه] خطر ابتلا به بیماری های قلبی را کاهش می دهد اما احتمال افزایش تری گلیسیرید و انسولین را افزایش می دهد، سالم تلقی می شود؟

او افزود: “من فکر می کنم ما باید سلامت را بازتعریف کنیم و به کل فرد نگاه کنیم، با در نظر گرفتن سطح تناسب اندام، الگوهای خواب، درد مفاصل، سطوح ویتامین، تنفس، قدرت، شادی و ارتباطات اجتماعی.”

او خاطر نشان کرد که آزمایش‌های دیگر می‌توانند به طور کلی‌تری به سلامت نگاه کنند، مانند تست نشستن برای تعیین اینکه آیا بیماران می‌توانند به راحتی از روی صندلی بلند شوند یا خیر.

ربکا اسکریچفیلد (Rebecca Scritchfield)، متخصص تغذیه و نویسنده کتاب “با بدن خود مهربان باشید” (Body Kindness)، گفت که او ناامید شد که مقاله هیچ اشاره ای به انگی که بیماران چاق در حال حاضر در محیط پزشکی با آن مواجه هستند، نشده بود. 

او اشاره کرد که موارد کمی وجود دارد که به افراد چاق گفته شود در حالی که اضافه وزن دارند سالم هستند.

اسکریچفیلد گفت: «تصور غالب این است که اگر وزن بیشتری دارید، ناسالم هستید.» 

اسکریچفیلد گفت که استدلال‌های جانسون نظر او را به عنوان واقعیت نشان می‌دهد.

اسکریچفیلد گفت: «[او گفت] غیرقابل انکار است که چاقی برای سلامتی مضر است، اما این یک نظر است. لازم نیست درست باشد زیرا تحقیقات زیادی در مورد اینکه چگونه سوگیری وزن برای سلامتی مضر است و حتی ممکن است امید به زندگی را کوتاه کند، وجود دارد.» 

او گفت که افراد چاق “از پزشک خود دوری می کنند زیرا آنها… نمی خواهند درباره وزن خود سخنرانی کنند.”

اسکریچفیلد خاطرنشان کرد که در حالی که این افراد ممکن است در معرض خطر عوارض سلامتی مانند دیابت نوع ۲ باشند، وزن آنها تضمینی برای ابتلا به این عوارض نیست.

او گفت: “شما می توانید از مردم بخواهید همین کار را انجام دهند و وزن آنها متفاوت باشد، از جمله وزن هایی که در رده چاقی قرار می گیرند.” غیر قابل تصور نیست که اصطلاح [چاقی سالم] وجود داشته باشد.

دریافت درمان مناسب

اسکریچفیلد گفت که بحث در مورد اصطلاح «چاقی سالم» به احتمال زیاد به افرادی که سعی در حفظ سلامتی دارند کمک نمی‌کند.

در عوض، پزشکان باید روی ایجاد احساس راحتی در بیماران تمرکز کنند تا تحت درمان قرار گیرند.

او گفت: «من می‌گویم پزشکان بیشتری باید به دنبال راه‌هایی باشند که در ایجاد انگ وزن نقش دارند بدون اینکه لزوماً بدانند.» “اگر واقعاً به بهبود سلامت و تندرستی افراد، از جمله افراد با وزن بالاتر اهمیت می دهید، بهترین کاری که آنها می توانند انجام دهند این است که انگ را کاهش دهند.”

اسکریچفیلد گفت: راه‌هایی وجود دارد که پزشکان می‌توانند با بیماران چاق بدون ایجاد احساس شرم ارتباط برقرار کنند تا احتمال بازگشت آنها برای مراقبت افزایش یابد.

او گفت: پزشکان باید از بیمار بپرسند که آیا می خواهند در مورد وزن یا رژیم غذایی خود صحبت کنند و تصور نکنند که بیمار ورزش نمی کند یا اقداماتی برای تغذیه سالم انجام نمی دهد.

اسکریچفیلد گفت: پزشکان باید با بیماران چاق خود مانند بیماران خود که چاق نیستند رفتار کنند و تمام توجه خود را بر وزن یا رژیم غذایی متمرکز نکنند.

«سلامت فردی است و به عوامل متعددی برای سلامت جسمی و عاطفی بستگی دارد. این به وزن بستگی ندارد.» 

آیا این مقاله برای شما مفید بود؟
بله
تقریبا
خیر
منبع
www.healthline.com

داریوش طاهری

اولیــــــن نیستیــم ولی امیـــــد اســــت بهتـــرین باشیـــــم...!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا