اختلالات گفتار؛ علل، علائم، تشخیص و درمان

اختلالات گفتاری تارهای صوتی، ماهیچه ها، اعصاب و سایر ساختارهای داخل گلو را تحت تأثیر قرار می دهد.

علل ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• آسیب تارهای صوتی
• ضربه مغزی
• ضعف عضلانی
• ضعف تنفسی
• سکته های مغزی
• پولیپ ها یا گره های روی تارهای صوتی
• فلج تارهای صوتی

افرادی که شرایط خاص پزشکی یا رشدی دارند نیز ممکن است دچار اختلالات گفتاری باشند. شرایط رایجی که می تواند منجر به اختلالات گفتاری شود عبارتند از:

• اوتیسم
• اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD)
• سکته های مغزی
• سرطان دهان
• سرطان حنجره
• بیماری هانتینگتون
• زوال عقل
• اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) که به عنوان بیماری لو گریگ نیز شناخته می شود

اختلالات گفتاری ممکن است ارثی باشد و در طول زمان ایجاد شود.

علائم اختلال گفتار چیست؟

بسته به علت اختلال گفتار، علائم متعددی ممکن است وجود داشته باشد. علائم رایجی که افراد مبتلا به اختلالات گفتاری تجربه می کنند عبارتند از:

• تکرار صداها که بیشتر در افرادی که لکنت دارند دیده می شود
• اضافه کردن صداها و کلمات اضافی
• کلمات طولانی
• انجام حرکات تند در حین صحبت کردن که معمولاً سر را درگیر می کند
• چندین بار پلک زدن در حین صحبت کردن
• ناامیدی قابل مشاهده هنگام تلاش برای برقراری ارتباط
• مکث های مکرر هنگام صحبت کردن
• تحریف صداها هنگام صحبت کردن
• گرفتگی صدا، یا صحبت کردن با صدای خفن یا شنی

اختلالات گفتاری چگونه تشخیص داده می‌شود؟

آزمایشات زیادی برای تشخیص اختلالات گفتاری در دسترس است.

امتحان غربالگری مفصل دنور

معاینه غربالگری مفصل دنور (DASE) یک سیستم آزمایشی رایج برای تشخیص اختلالات مفصلی است. این تست وضوح تلفظ را در کودکان ۲ تا ۷ ساله ارزیابی می کند. این تست پنج دقیقه ای از تمرینات مختلفی برای ارزیابی گفتار کودک استفاده می کند.

مقیاس نقاط عطف زبان اولیه ۲

این تست که توسط جیمز کوپلان، متخصص اطفال توسعه عصبی ایجاد شده است، رشد زبانی کودک را تعیین می کند. این تست می تواند به سرعت اختلالات تاخیری گفتار یا زبان را شناسایی کند.

تست واژگان تصویر پیبادی، اصلاح شده

این تست دایره واژگان و توانایی صحبت کردن فرد را اندازه گیری می کند. فرد به کلمات مختلف گوش می دهد و تصاویری را انتخاب می کند که کلمات را توصیف می کند. افرادی که دارای ناتوانی ذهنی شدید و نابینایان هستند نمی توانند این ارزیابی را انجام دهند. آزمون واژگان تصویر پی بادی از زمان اجرای اولین نسخه آن در سال ۱۹۵۹ بارها مورد بازنگری قرار گرفته است.

اختلالات گفتاری چگونه درمان می‌شود؟

اختلالات گفتاری خفیف ممکن است نیازی به درمان نداشته باشد. برخی از اختلالات گفتاری ممکن است به سادگی از بین بروند. برخی دیگر می توانند با گفتار درمانی بهبود پیدا کنند.

درمان متفاوت است و به نوع اختلال بستگی دارد. در گفتار درمانی، یک درمانگر حرفه ای شما را از طریق تمریناتی که برای تقویت عضلات صورت و گلو کار می کنند، راهنمایی می کند. شما یاد خواهید گرفت که هنگام صحبت کردن، تنفس خود را کنترل کنید. تمرینات تقویت کننده عضلات و تنفس کنترل شده به بهبود صدای کلمات شما کمک می کند. همچنین راه هایی برای تمرین گفتار روان تر و روان تر یاد خواهید گرفت.

برخی از افراد مبتلا به اختلالات گفتاری عصبی، خجالت یا افسردگی را تجربه می کنند. گفتار درمانی ممکن است در این شرایط مفید باشد. یک درمانگر راه‌های کنار آمدن با شرایط و راه‌های بهبود چشم‌انداز وضعیت شما را مورد بحث قرار می‌دهد. اگر افسردگی شما شدید است، داروهای ضد افسردگی می توانند کمک کنند.

عوارض بالقوه اختلالات گفتاری چیست؟

اختلالات گفتاری درمان نشده ممکن است باعث شود که فرد اضطراب زیادی را تجربه کند . با گذشت زمان، این اضطراب می تواند باعث ایجاد اختلالات اضطرابی یا فوبیا از صحبت کردن در جمع شود. درمان زودهنگام اضطراب می تواند به جلوگیری از ایجاد اختلالات اضطرابی یا فوبیا کمک کند. گزینه های درمانی شامل صحبت درمانی و داروهای ضد اضطراب است.

چشم انداز بلند مدت چیست؟

چشم انداز برای افرادی که به دنبال درمان زودرس هستند بهبود می یابد. درمان زودهنگام به جلوگیری از بدتر شدن اختلال گفتار کمک می کند. چشم انداز افراد دارای معلولیت دائمی به شدت معلولیت بستگی دارد.