چگونه ورزش روزانه می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به آلزایمر و سرطان کمک کند

بر اساس مطالعه ای که در این هفته منتشر شد، می توان با ۵ ساعت فعالیت بدنی با شدت متوسط ​​در هفته از بیش از ۴۶۰۰۰ تشخیص سرطان جلوگیری کرد.

فعالیت بدنی به هر حرکتی گفته می شود که از ماهیچه های اسکلتی استفاده می کند و به شما نیاز دارد که انرژی بیشتری نسبت به زمان استراحت اعمال کنید. این فعالیت ها شامل دویدن، پیاده روی، رقصیدن، دوچرخه سواری، شنا، شرکت در ورزش و حتی انجام کارهای خانه است.

«چند مکانیسمی که چرا فعالیت بدنی به کاهش سرطان کمک می کند، تغییرات فیزیولوژیکی مثبت در بدن است. باکینگهام گفت: از جمله کاهش وزن، قوی‌تر کردن قلب، گشاد شدن راحت‌تر شریان‌ها، بهبود جریان خون در بدن و کاهش کلسترول بد LDL و در عین حال افزایش کلسترول HDL خوب.

تحقیقات زیادی برای اثبات این ایده که ورزش باعث کاهش نرخ سرطان می شود، وجود ندارد.

به گفته ی انجمن، امروزه پیوند بین این دو عمدتاً مشاهده ای است موسسه ملی سرطان.

از جمله، شرکت‌کنندگان در مطالعات معمولاً فعالیت بدنی خود را گزارش می‌کردند و سپس محققان سال‌ها برای مستندسازی تشخیص‌های سرطان پیگیری کردند.

مطالعه ۲۰۱۸ منتشر شده در Cancer Treatment and Research Communications گزارش داد که عدم فعالیت بدنی مادام العمر یک عامل خطر برای سرطان ریه، مستقل از سیگار و چاقی است. سبک زندگی بی تحرک نیز به تعداد بیشتری از مرگ و میر اشاره می کند.

مطالعه ۲۰۱۹ منتشر شده در Medicine & Science in Sports & Exercise گزارش داد افرادی که فعالیت بدنی بالاتری داشتند ۱۰ تا ۲۰ درصد کاهش خطر ابتلا به سرطان مثانه، سینه، روده بزرگ، آندومتر، مری، آدنوکارسینوما، کلیه و معده را داشتند.

میزگرد کالج آمریکایی پزشکی ورزشی ۲۰۱۹ همچنین دریافتند که فعالیت بدنی ممکن است به پیشگیری از سرطان سینه، روده بزرگ، آندومتر، کلیه، مثانه، مری و معده کمک کند. محققان اضافه کردند که فعالیت بدنی می تواند خطر ابتلا به سرطان آندومتر، روده بزرگ و ریه را کاهش دهد.

کارشناسان می گویند ادامه برنامه های ورزشی پس از پایان درمان سرطان نیز مهم است.

دکتر استفان بالان، مدیر خدمات انکولوژی در مرکز پزشکی جرسی سیتی، گفت: «حتی در بیمارانی که سرطان تشخیص داده شد و درمان خود را به پایان رساندند، افزایش فعالیت بدنی نشان داده است که خطر بازگشت سرطان را کاهش می دهد.» 

یک استثنا این است که فعالیت بدنی با سطوح بالاتر ملانوم مرتبط است، احتمالاً به این دلیل که افرادی که فعالیت بیشتری دارند نیز بیشتر در معرض قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید هستند.

ورزش و بیماری آلزایمر

دانشمندان برای سال‌ها به چگونگی تأثیر ورزش بر عملکرد شناختی نگاه کرده‌اند، اما این موضوع طی ۱۵ تا ۲۰ سال گذشته بیشتر پذیرفته شده است.

دکتر سانتوشی بیلاکوتا، متخصص مغز و اعصاب بزرگسالان، صرع شناس و استادیار بالینی در بخش نورولوژی دانشکده پزشکی دانشگاه نیویورک گروسمن، گفت: “بیماری آلزایمر به دلیل “افزایش حالت اکسیداتیو” در مغز رخ می دهد. مطالعات نشان داده اند که فعالیت بدنی برای سلول ها و بافت ها برای مقاومت در برابر استرس اکسیداتیو مهم است.”

ورزش همچنین منجر به افزایش اکسیژن رسانی و جریان خون می شود و در نتیجه حافظه، نوروژنز و انعطاف پذیری مغز را بهبود می بخشد. بیلاکوتا گفت: ورزش در پیشگیری و پیشرفت زوال عقل از جمله بیماری آلزایمر مفید است.

مغز شما هم از نظر فیزیکی و هم از نظر شناختی تمرین می کند.

ورزش‌های بدنی مانند فعالیت‌های هوازی یا قدرتی به‌طور غیرمستقیم عملکرد مغز را با افزایش انعطاف‌پذیری عصبی بهبود می‌بخشد که به نوبه خود باعث افزایش شناخت می‌شود.

آموزش مهارت‌های حرکتی نیز همین‌طور است، که شامل فعالیت‌هایی است که برای تکمیل آنها نیاز به تفکر دارد، مانند یادگیری یک زبان جدید یا انجام یک بازی استراتژی.

هر دو نوع فعالیت عملکردهای شناختی را بهبود می بخشند، اما به گفته Yael Netz، در مقاله “آیا حالت ترجیحی برای تقویت شناخت در سنین بالاتر وجود دارد؟”

هنرهای رزمی یکی از این نمونه هاست. شما باید همزمان با حرکت بدن خود فکر و تمرکز کنید.

در مقاله ای که در مجله علوم اعصاب منتشر شد و مطالعه ۲۰۲۰ دکتر Kaitlin B Casaletto، استادیار دانشگاه کالیفرنیا در سانفرانسیسکو، گزارش داد که فعالیت بدنی باعث بهبود شناخت از جمله در افراد مبتلا به بیماری آلزایمر می شود.

در جدیدترین مطالعه، محققان سطوح التهاب و نقش آن در عملکرد شناختی را بررسی کردند.

آنها دریافتند که میکروگلیا، سلول های ایمنی در مغز، برای حذف مهاجمان خارجی کار می کند. اما زمانی که اینها بیش از حد فعال شدند، منجر به التهاب و آسیب نورون‌ها شد. در حیوانات، ورزش فعالیت اضافی را کاهش داد.

در یک مطالعه اولیه، Casaletto و دیگران گفتند که آنها دریافتند که فعالیت بدنی تأثیر قابل توجهی بر التهاب در افراد مبتلا به بیماری شدید آلزایمر دارد.

چقدر ورزش نیاز دارید؟

مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ۱۵۰ دقیقه فعالیت هوازی با شدت متوسط ​​در هفته با ۲ روز یا بیشتر متمرکز بر گروه های عضلانی اصلی، یا ۷۵ دقیقه فعالیت هوازی با شدت شدید در هفته با ۲ روز یا بیشتر متمرکز بر گروه های عضلانی اصلی را توصیه می کند.

ورزش اضافی مزایای سلامتی بیشتری را به همراه دارد.

تحقیقات کافی وجود ندارد که دقیقاً به ما بگوید که چقدر ورزش می تواند از زوال شناختی جلوگیری کند یا آن را کند کند، اما کارشناسان می گویند شکی نیست که ورزش منظم بخش مهمی از سالم ماندن – از نظر جسمی و ذهنی – است.