نورالژی اکسیپیتال؛ علل، علائم، تشخیص و درمان

علامت اولیه نورالژی اکسیپیتال درد ناگهانی و شدید است که بسیاری از افراد آن را با میگرن مرتبط می دانند. این درد به صورت شدید، سوراخ‌کننده، کوبنده و تیز توصیف می‌شود. دوره‌های درد شدید ممکن است فقط چند دقیقه یا چند ثانیه طول بکشد، اما حساسیت اطراف اعصاب ممکن است پس از آن باقی بماند. مانند میگرن، درد ممکن است بیشتر در یک طرف سر شما اتفاق بیفتد تا طرف دیگر.

دوره‌های نورالژی اکسیپیتال بعید است علائمی مانند آبریزش چشم یا قرمزی چشم داشته باشند، که با سایر اختلالات سردرد اولیه رایج است. برخلاف سردردهای تنشی، اپیزودهای نورالژی پس سری به جای ضربان خفیف، بیشتر شبیه درد خنجری هستند.

چه چیزی باعث نورالژی پس سری می‌شود؟

نورالژی اکسیپیتال معمولاً به دلیل فشرده شدن اعصاب در ریشه گردن افراد ایجاد می شود. گاهی اوقات این عضله به دلیل سفت شدن بیش از حد عضلات در گردن فرد ایجاد می شود. در برخی موارد، ممکن است ناشی از آسیب سر یا گردن باشد. تنش مزمن گردن یکی دیگر از علل شایع است.

سایر شرایطی که می تواند منجر به نورالژی اکسیپیتال شود یا در ایجاد آن نقش داشته باشد عبارتند از:

• استئوآرتریت، به ویژه ستون فقرات گردنی فوقانی، که می تواند اعصاب را فشار دهد
• تومورهای موثر بر ریشه های عصبی
• التهاب عروق خونی
• نقرس
• عفونت

حملات انفرادی یا دوره های نورالژی اکسیپیتال ممکن است ظاهراً خود به خود رخ دهند یا با یک لمس سبک ایجاد شوند.

نورالژی اکسیپیتال چگونه تشخیص داده می‌شود؟

وقتی با پزشک خود قرار ملاقات می گذارید، ابتدا در مورد سابقه پزشکی شما می پرسند. آنها از شما می پرسند که چه مدت علائم را تجربه کرده اید، و ممکن است سوالاتی را برای جستجوی شرایط زمینه ای بپرسند. در طول معاینه فیزیکی، اگر به جای سردرد یا میگرن به نورالژی اکسیپیتال مشکوک شوند، نواحی اکسیپیتال را فشار می‌دهند تا ببینند که آیا در نتیجه احساس درد می‌کنید یا خیر.

برای رد سایر شرایط و جستجوی علت زمینه‌ای نورالژی اکسیپیتال، پزشک ممکن است آزمایش‌های تصویربرداری اضافی مانند MRI یا سی‌تی اسکن را تجویز کند. این به آنها کمک می کند تا به ستون فقرات شما نگاه کنند و علل مختلف درد را جستجو کنند. در بیشتر موارد، معاینات عصبی بدون هیچ گونه ناهنجاری ناشی از نورالژی به تنهایی بازمی‌گردند.

نورالژی اکسیپیتال چگونه درمان می‌شود؟

انواع مختلفی از گزینه های درمانی مختلف برای نورالژی اکسیپیتال موجود است. پزشک شما ممکن است ابتدا درمان خانگی را توصیه کند، که شامل استفاده از کمپرس گرم در ناحیه آسیب دیده و مصرف داروهای NSAID مانند ایبوپروفن (ادویل) است.

پزشک شما همچنین ممکن است فیزیوتراپی، داروهای شل کننده عضلانی و ماساژ را توصیه کند که می تواند به درمان اعصاب تحت فشار ناشی از سفت شدن عضلات کمک کند. از داروهای ضد صرع و ضد افسردگی سه حلقه ای می توان برای کاهش علائم نیز استفاده کرد.

اگر روش‌های محافظه‌کارانه‌تر جواب نداد، پزشک می‌تواند یک بی‌حس کننده موضعی را به ناحیه پس سری تزریق کند. این می تواند تسکین فوری ایجاد کند و می تواند تا ۱۲ هفته ادامه داشته باشد.

بسته به علت، پزشک ممکن است جراحی را برای کاهش فشار روی اعصاب توصیه کند. به عنوان مثال، فشردگی عصب ناشی از استئوآرتریت یا آرتریت روماتوئید ستون فقرات گردنی ممکن است از طریق یک روش جراحی کاهش یابد.

چشم انداز نورالژی اکسیپیتال چیست؟

نورالژی اکسیپیتال می تواند دردناک باشد. با این حال، طیف گسترده‌ای از گزینه‌های درمانی برای افزایش احتمال مدیریت موفقیت‌آمیز آن، به خصوص اگر علت زمینه‌ای درمان شود، در دسترس است. اگرچه این وضعیت تهدید کننده زندگی نیست، اما دردناک است. بنابراین در صورت مشاهده علائم، به پزشک مراجعه کنید.