چگونه واقعیت مجازی می تواند به سالمندان مبتلا به زوال عقل کمک کند

کارگاهی با پزشکان برای انتخاب محیط های مناسب که آرامش بخش باشد، برگزار شد.

هر شرکت کننده از یک هدست VR برای بازدید از پنج مکان مجازی استفاده کرد. اینها شامل حومه شهر، ساحل شنی، ساحل صخره ای، کلیسای جامع و جنگل بود. بیماران باید خودشان محیط خود را انتخاب کنند.

این تیم چندین جلسه ۱۵ دقیقه ای VR را زیر نظر گرفتند و بازخورد بیماران و مراقبان آنها را بررسی کردند. برخی از بیماران می خواستند به طور مکرر در یک محیط باشند، در حالی که برخی دیگر می خواستند بیشتر کاوش کنند.

تیم Ang گزارش داد که VR به شرکت کنندگان کمک کرد تا خاطرات قدیمی را به خاطر بیاورند. این کار را با ارائه محرک‌های جدیدی انجام داد که در غیر این صورت به دلیل بیماری یا عدم دسترسی نمی‌توانستند به آن دست یابند.

مراقبان توانستند در مورد زندگی بیماران اطلاعات بیشتری کسب کنند، بنابراین تعامل اجتماعی آنها را بهبود بخشید.

در یک جلسه هنری چند هفته پس از یک جلسه VR، یکی از بیماران در مورد این تجربه به یاد آورد و سپس یک تصویر کنار دریا کشید. این به محققان نشان داد که واقعیت مجازی تأثیر مثبتی بر خلق و خوی او داشته است – همراه با توانایی او برای لذت بردن از فرآیند خلاقیت.

وی افزود: «VR به وضوح می‌تواند مزایای مثبتی برای بیماران مبتلا به زوال عقل، خانواده‌ها و مراقبان آنها داشته باشد. آنگ گفت: این کیفیت زندگی غنی‌تر و رضایت‌بخش‌تری نسبت به آنچه در دسترس است، فراهم می‌کند، با نتایج مثبت بسیاری.» 

این مطالعه نشان داد که کیفیت بهتر زندگی باعث کاهش سطح اضطراب، افسردگی و خصومت در بخش ها می شود.

Ang قبلاً فناوری VR را روی بیماران مبتلا به زوال عقل در مراکز مراقبت روزانه و مراکز مراقبت مسکونی آزمایش کرده بود. او معتقد است تحقیقات بیشتر عناصر محیط مجازی را که می‌توانند واقعیت مجازی را بسیار مؤثر کنند و نحوه استفاده مؤثرتر از آن را روشن کند، ارزیابی خواهد کرد.

همانطور که تولید محیط های مجازی آسان تر می شود، سازندگان می توانند تنظیمات VR را که برای بیمار سفارشی است انجام دهند. این می تواند شامل اجازه دادن به آنها برای کاوش در خانه یا مکان مورد علاقه خود باشد. آنگ در آینده این موضوع را مطالعه خواهد کرد.

استفاده از VR

Ang معتقد است که فناوری VR مقرون به صرفه تر است و مردم می توانند واحدهای خود را خریداری کنند. او همچنین معتقد است که این تصور اشتباه است که افراد مسن در استفاده از فناوری تردید دارند.

او گفت: “تکنولوژی را می توان به گونه ای طراحی کرد که کاربر پسند و قابل دسترسی برای کاربران مسن تر باشد تا نیازهای خاص آنها را برآورده کند.”

Ang گفت که تیم به طور خاص حافظه را مطالعه نکردند، یا اینکه آیا VR حافظه آنها را بهبود می بخشد یا خیر.

او گفت: “در عوض ما بیشتر به رفاه و لذت عمومی آنها علاقه مندیم.”

هدف از استفاده از VR در این مطالعه، آوردن “بیرون” به بیمارستان بود. این طراحی شده بود تا به بیماران تجربیاتی برای مشارکت در زندگی بدهد که در غیر این صورت به دلیل بستری شدن در بیمارستان امکان پذیر نبود.

از آنجایی که این یکی از اولین مطالعاتی بود که از VR روی افراد مبتلا به زوال عقل شدید استفاده کرد، تیم باید مراقب عوارض جانبی استفاده طولانی مدت باشد.

آنگ گفت، حتی در چنین مدت کوتاهی، تیم او نتایج مثبتی را مشاهده کرد که دلگرم کننده بود.

Ang توضیح داد که اگر استفاده از واقعیت مجازی بتواند به نحوی خلق و خوی عمومی و رفاه بیماران را بهبود بخشد، می تواند به آنها اجازه دهد تا زندگی ای را تجربه کنند که دیگر نمی توانند به آن دسترسی داشته باشند.

تحقیقات بیشتر VR

لورا آپل، محقق فوق دکتری در OpenLab در کانادا که در مورد استفاده از VR در بیماران مبتلا به زوال عقل تحقیق کرده است، گفت که تنها شواهد حکایتی برای حمایت از این ایده وجود دارد که واقعیت مجازی می تواند به علائم بیماران کمک کند و کیفیت زندگی را بهبود بخشد.

او گفت که هیچ ارزیابی سیستماتیک منتشر نشده است، بنابراین هیچ مدرک مشخصی مبنی بر اینکه واقعیت مجازی دارای مزایایی است وجود ندارد. او بخشی از چند کارآزمایی است، از جمله یک کارآزمایی تصادفی کنترلی مستقر در کانادا برای بررسی تأثیر VR بر معیارهای بالینی مانند استفاده از دارو، استفاده از مهار، افتادن، زخم بستر، موارد حیاتی، میزان بستری مجدد در بیمارستان و موارد مشابه. همچنین تأثیر VR بر علائم و همچنین عوامل کیفیت زندگی را بررسی خواهد کرد.

او گفت: “امیدهای بالقوه و بزرگی از درون جامعه پزشکی وجود دارد، اما ما در روزهای اولیه هستیم.”

Maree McCabe، مدیر عامل Dementia Australia، سال گذشته مقاله ای در این زمینه منتشر کرد. این گروه همچنین از VR برای آموزش به کارگران برای درک اینکه چگونه زوال عقل دیدگاه بیمار را تغییر می دهد، استفاده کرده است.

“تحقیق در مورد VR برای افرادی که مبتلا به زوال عقل هستند در روزهای اولیه خود است. کار بسیار بیشتری باید انجام شود،” او به Healthline گفت.

تا به امروز، تمرکز تحقیقات VR برای بیماران مبتلا به زوال عقل بر بهبود کیفیت زندگی آنها بوده است – نه بهبود حافظه. این کار از طریق داشتن تجربیاتی انجام می شود که دیگر به راحتی برای آنها قابل دسترسی نیست. با انجام این کار، می تواند آنها را به یادآوری خاطرات و تقویت تعامل اجتماعی پس از تجربه تشویق کند.

آیا به تلاش برای استفاده از VR با یکی از عزیزان مبتلا به زوال عقل فکر می‌کنید؟

در حالی که واقعیت مجازی هنوز یک کمک اثبات شده نیست، کارشناسان می گویند ممکن است خوب باشد که آن را در دوره های زمانی کوتاه امتحان کنید.

برنامه‌هایی مانند LookBack ، ImmersiCare ، و Rendever به دنبال کمک هستند. آنها به اندازه کافی مورد مطالعه قرار نگرفته اند که برای آنها تجویز شود، بنابراین مراقب باشید که فرد چقدر برای آنها وقت می گذارد و واکنش های آنها را زیر نظر داشته باشید تا غرق نشوند.

آنگ افزود: «من می‌توانم بگویم در ابتدا برای مدت کوتاهی آن را انجام دهید.»