کابوس چیست؛ علل، تشخیص و درمان کابوس

کابوس ها می توانند توسط عوامل مختلفی ایجاد شوند، از جمله:

• فیلم‌های ترسناک، کتاب‌ها یا بازی‌های ویدیویی
• خوردن میان وعده درست قبل از خواب
• بیماری یا تب
• داروها، از جمله داروهای ضد افسردگی،
  مواد مخدر و باربیتورات ها
• داروهای خواب بدون نسخه
• سوء مصرف الکل یا مواد مخدر
• ترک قرص های خواب آور یا
  داروهای مسکن مخدر
• استرس، اضطراب یا افسردگی
• اختلال کابوس، یک اختلال خواب که با
  کابوس های مکرر مشخص می شود
• آپنه خواب،
  وضعیتی که در آن تنفس در طول خواب قطع می شود
• نارکولپسی، یک
  اختلال خواب است که با خواب آلودگی شدید در طول روز و به دنبال
  چرت زدن سریع یا حملات خواب مشخص می شود.
• PTSD، یک اختلال اضطرابی است که اغلب
  پس از مشاهده یا تجربه یک رویداد آسیب زا، مانند تجاوز جنسی یا قتل ایجاد می شود.

توجه به این نکته مهم است که کابوس‌ها مانند راه رفتن در خواب نیستند که به آن خواب‌آلودگی نیز می‌گویند، که باعث می‌شود فرد در حالی که هنوز خواب است راه برود. آنها همچنین با وحشت های شبانه که به عنوان وحشت خواب نیز شناخته می شوند، متفاوت هستند. کودکانی که وحشت های شبانه دارند در طول این قسمت ها می خوابند و معمولاً حوادث صبح را به یاد نمی آورند. آنها همچنین ممکن است در هنگام وحشت شبانه تمایل به راه رفتن در خواب یا ادرار کردن در رختخواب داشته باشند. وحشت شبانه معمولاً با رسیدن کودک به بلوغ متوقف می شود. با این حال، برخی از بزرگسالان ممکن است ترس های شبانه داشته باشند و به یاد آوردن خواب های محدودی را تجربه کنند، به خصوص در زمان استرس.

تشخیص کابوس

اکثر کودکان و بزرگسالان هر از گاهی کابوس می بینند. با این حال، اگر کابوس‌ها برای مدت طولانی ادامه یافت، الگوهای خواب شما را مختل کرد و در عملکرد شما در طول روز اختلال ایجاد کرد، باید با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید.

پزشک از شما در مورد استفاده از محرک ها مانند کافئین، الکل و برخی داروهای غیرقانونی سوال می پرسد. آنها همچنین از شما در مورد داروهای تجویزی یا بدون نسخه و مکمل هایی که در حال حاضر مصرف می کنید سؤال می کنند. اگر فکر می کنید یک داروی جدید باعث کابوس های شما می شود، از پزشک خود بپرسید که آیا درمان جایگزینی وجود دارد که می توانید امتحان کنید.

هیچ آزمایش خاصی برای تشخیص کابوس وجود ندارد. با این حال، ممکن است پزشک به شما توصیه کند که یک مطالعه خواب انجام دهید. در طول مطالعه خواب، شب را در آزمایشگاه می گذرانید. سنسورها عملکردهای مختلف را نظارت می کنند، از جمله:

• تپش قلب
• امواج مغزی
• نفس کشیدن
• سطح اکسیژن خون
• حرکات چشم
• حرکات پا
• تنش عضلانی

اگر پزشک شما مشکوک باشد که کابوس های شما ممکن است ناشی از یک بیماری زمینه ای مانند PTSD یا اضطراب باشد، ممکن است آزمایش های دیگری را انجام دهد.

درمان کابوس

معمولاً برای کابوس‌های شبانه نیازی به درمان نیست. با این حال، هر گونه مشکل اساسی پزشکی یا سلامت روان باید مورد توجه قرار گیرد.

اگر کابوس های شما در نتیجه PTSD رخ می دهد، پزشک ممکن است داروی فشار خون پرازوسین را تجویز کند. یک مطالعه اخیر نشان داد که این دارو به درمان کابوس های مربوط به PTSD کمک می کند.

اگر هر یک از شرایط زیر باعث ایجاد کابوس‌های شبانه شما شود، ممکن است پزشک شما مشاوره یا تکنیک‌های کاهش استرس را توصیه کند:

• اضطراب
• افسردگی
• فشار

در موارد نادر، ممکن است دارو برای اختلالات خواب توصیه شود.

در مورد کابوس‌ها چه کنیم

تغییرات سبک زندگی ممکن است به کاهش دفعات کابوس های شما کمک کند. می تونی امتحان کنی:

• حداقل سه بار در هفته ورزش کنید
• محدود کردن مقدار الکل و کافئینی که می
  نوشید
• اجتناب از داروهای آرام بخش
• قبل از رفتن به رختخواب ، درگیر تکنیک های آرامش بخش، مانند یوگا یا مدیتیشن باشید
• ایجاد یک الگوی خواب با رفتن به رختخواب
  هر شب در ساعت معین و بیدار شدن در ساعت معین هر روز صبح

اگر کودک شما به طور مکرر کابوس می بیند، او را تشویق کنید تا در مورد کابوس های خود صحبت کند. توضیح دهید که کابوس نمی تواند به آنها آسیب برساند. سایر تکنیک ها عبارتند از:

• یک برنامه روتین قبل از خواب برای کودک خود ایجاد کنید،
  از جمله زمان خواب یکسان هر شب
• با تمرینات تنفس عمیق به کودک خود کمک کنید تا آرام شود
• از فرزندتان بخواهید پایان کابوس را بازنویسی کند
• از فرزندتان بخواهید با شخصیت های
  کابوس صحبت کند
• از فرزندتان بخواهید که یک دفتر خاطرات رویایی داشته باشد
• برای راحتی شب به کودک خود حیوانات عروسکی، پتو یا وسایل دیگر بدهید
• استفاده از نور شب و باز گذاشتن درب اتاق خواب
  در شب